γαμω το σπιτι τους, δεν θελω να αξιολογω ουτε να αξιολογουμαι. και σημερα ενω ο προφεσορας μας ειχε πρηξει τα παπαρια για την μεγαλη μελετη που εχουμε να παραδωσουμε στο τελος του εξαμηνου, μας φυλαγε και ενα δωρακι. ενα ερωτηματολογιο. τι ερωτηματολογιο? αξιολογησης. ναι λοιπον η αξιολογηση , εφαρμοστηκε. τουλαχιστον στο πολυτεχνειο απο σημερα συμπληρωνουμε τα σκατοερωτηματικοφυλλαδα τους. μας βαζουν να το συμπληρωσουμε, ο καθηγητης απαιτει εθελοντη -τσιρακι να τα μαζεψει να τα σφραγισει και να τα παει στην γραμματεια, και οταν του λεμε να αραξει και αυτος οση ωρα συμπληρωνουμε για να ειναι παρων ωστε να γινει και συζητηση πανω στο θεμα, σηκωνεται και φευγει. αντε γαμησου, αν εσεις δεν δινεις ουτε ενα πουτσο για την αξιολογηση γιατι μας σκοτιζεις εμας τα παπαρια ρε μαν? αν δεν συμφωνεις με την αξιολογηση γιατι τα μοιραζεις στο μαθημα σου ? ειναι προαιρετικα το ξερω, αλλα δεν χρειαζεται να κανεις ουδε μια νυξη στο θεμα. αστο να παει στο διαολο αν δεν συμφωνεις. και ενω συμφωνεις τοτε γιατι δεν καθεσαι να το συζητησουμε να μας πεισεις γιατι πρεπει να γινει η γαμιολα η αξιολογηση? μπορει να βιαζονταν ο ανθρωπος να ειχε κατι να κανει, οκ. αλλα το θεμα ειναι η γενικοτερη σταση του καθηγηταριου απεναντι στο θεμα.

βγαινω απο το αμφιθεατρο και στη γωνια ειναι κατι τυπισσες της πανσπουδαστικης και μοιραζουν προκηρυξεις. παιρνω μια και την διαβαζω.

αντιγραφω δυο πραγματακια που μαρεσαν.

"Βέβαια, το περιεχόμενο της ...«ακαδημαϊκότητας» στον καπιταλισμό δεν προσδιορίζεται από τις ανάγκες του λαού, αλλά από τα συμφέροντα της τάξης που έχει την εξουσία. Αυτή η τάξη, η αστική, είναι που ...χρωματίζει, που δίνει περιεχόμενο στις «ακαδημαϊκές» αξίες. Γι" αυτό και η επίκληση, σήμερα, εννοιών, όπως «ποιότητα» ή «ακαδημαϊκά κριτήρια», χρησιμοποιούνται μόνο για να δημιουργούν αυταπάτες στο λαό. Στην πραγματικότητα, όπως και να τη βαφτίσουν, η αξιολόγησή τους είναι εργαλείο πιο στενής σύνδεσης της εκπαίδευσης με τις ανάγκες του κεφαλαίου."

"Αυτή η τάξη, η αστική, είναι που ...χρωματίζει, που δίνει περιεχόμενο στις «ακαδημαϊκές» αξίες. Γι" αυτό και η επίκληση, σήμερα, εννοιών, όπως «ποιότητα» ή «ακαδημαϊκά κριτήρια», χρησιμοποιούνται μόνο για να δημιουργούν αυταπάτες στο λαό. Στην πραγματικότητα, όπως και να τη βαφτίσουν, η αξιολόγησή τους είναι εργαλείο πιο στενής σύνδεσης της εκπαίδευσης με τις ανάγκες του κεφαλαίου."



Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ.

socialism ou barbarie

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 6 μήνες από το Δεκέμβρη της γενιάς μας. Βάρκιζα τέλος, γράφει σε ένα τοίχο κάτω από την πολυκατοικία μου. Όμως, τις μέρες που καιγόταν η Αθήνα, κάποιοι συνέχιζαν τη δουλειά τους, σαν να μην τρέχει τίποτα. Κάποιοι άλλοι βρήκαν επιτέλους εκείνη την αφορμή που τόσα χρόνια έψαχναν και χύθηκαν στους δρόμους. Κάποιοι άλλοι αναθάρρησαν, όμως έπειτα θρονιάστηκαν πάλι στη σιγουριά και στη θαλπωρή του καναπέ τους. Κάποιοι αποφάσισαν να τραβήξουν δρόμους σκοτεινούς, όπως από καιρό τώρα ήθελαν. Και κάποιοι, υποτίθεται μέσα στα πράγματα, αδυνατούσαν να καταλάβουν και να εξηγήσουν αυτά που γίνονταν, μα κυρίως αυτά που μπορούσαν ακόμη να έλθουν και δεν είχαν έλθει.
Σήμερα…σχεδόν 6 μήνες μετά…όλοι αυτοί οι κάποιοι βαδίζουν σε άλλους ρυθμούς…οι οργισμένοι 15χρονοι είναι αλλού…οι οργισμένοι νέοι επίσης…αυτοί που ήταν πάντα αλλού, εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί…και αυτοί που κάπου αλλού βρέθηκαν τις σκοτεινές μέρες του Δεκέμβρη, τώρα σκάβουν δέντρα, πίνουν μπύρες, αράζουν σε παραλίες, βρίσκουν πάλι λίγο χρόνο να δουλέψουν και να ερωτευτούν…
6 μήνες μετά το Δεκέμβρη, παραμονές εκλογών, ένα ερώτημα έχει στηθεί στη σκηνή του πολιτικού θιάσου που μας κυβερνά χρόνια τώρα: σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Στα λόγια της Λούξεμπουργκ και στα κείμενα του Καστοριάδη, περιστρέφεται ο πολιτικός θίασος και παίζει με νοήματα που αδυνατεί από πάντα να καταλάβει, όπως αδυνατεί εδώ και 6 μήνες να καταλάβει τα πιο βαθιά και πιο ρηχά αίτια του Δεκέμβρη μας.
Αφοριστικά δημιουργούνται εξισώσεις, γράφονται κείμενα, μάλλον από ανθρώπους που στις βιβλιοθήκες προσπερνούσαν τον Καστοριάδη, όπως ο θίασος της αρχαίας τραγωδίας προσπερνούσε το μίασμα.
Το δίλημμα του Καστοριάδη ξεπερνά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και το εκκρεμές Καραμανλής – Παπανδρέου. Το δίλημμα του Καστοριάδη ξεπερνά εποχές και χρόνους, τοποθεσίες και έθνη, άτομα και κοινωνίες, δίπολα και λοιπές διχοτομήσεις. Ο σοσιαλισμός, για τον Καστοριάδη, είναι ο Δεκέμβρης του 2008 να διαρκεί για πάντα, κάθε μέρα και κάθε ώρα, σε κάθε άτομο, με κάθε τρόπο. Να μην εξαντλείται άσκοπα σε χρονικούς ή τοπικούς περιορισμούς, ταξικές ή εθνικές διαφορές, σε βίαιες ή «έξυπνες» μορφές αντίδρασης. Κάθε μέρα να ξυπνάς με την αίσθηση της επανάστασης, προσωπικής, ατομικής, κοινωνικής και πανανθρώπινης. Επανάσταση στο κρεβάτι και στην κουζίνα, στη δουλειά και τη διασκέδαση, στις συναναστροφές και στις εξορίες. Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να περιχαρακώνεται, δεν μπορεί να εξαντλείται, δεν μπορεί να μένει σταθερός και άπραγος.
Και η βαρβαρότητα είναι ο εφησυχασμός, η καθησυχασμός, η άβουλη πραότητα, η αντίδραση που μένει σκλαβωμένη στον καναπέ (ενώ υπάρχει), ο φόβος και η καταπράυνσή του με δόσεις κατανάλωσης και εξάρτησης από τις φωνές των ειδικών, η υποταγή στο άλογο ή το παράλογο και τέλος η γενικευμένη υποταγή σε «αυτό που δεν μπορώ να κάνω τίποτα, για να αλλάξω και να αποφύγω».
6 μήνες μετά το Δεκέμβρη, στις καθημερινές μας συναναστροφές έχει επανέλθει η ειρήνη και η τάξη που οι πολλοί μας επιβάλλουν να έχουμε. Τα ανήσυχα πνεύματα και μυαλά σιωπούν και πνίγονται στη γενικευμένη βαρβαρότητα που επιδιώκουν και πετυχαίνουν οι πολλοί. Δεν είναι βάρβαροι ούτε αυτοί που μας κυβερνούν, ούτε αυτοί που θέλουν να μας κυβερνήσουν. Βάρβαροι είναι όσοι περιορίζουν τους πολύχρωμους ορίζοντές τους στη μπάλα και τα μπουζούκια, το Lacoste και την L. Vitton, το δίλημμα Κολωνάκι ή Εξάρχεια, τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις γκόμενες με τις κοντές φουστίτσες. Που την περιορίζουν σε αυτά και μόνο αυτά και δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν το πολύχρωμο που ξετυλίγεται πέρα από τα κλειστά πλαίσια.
Βάρβαροι όμως πάνω από όλους εμείς…που 6 μήνες μετά, πίνουμε μπύρες και ερωτευόμαστε, σαν να είναι αυτό μόνο που μας έμεινε πια στη ζωή, αφού πετύχαμε πλέον να παρασταθούμε στην εξέγερση που θα αναφέρουμε με δέος και στόμφο στα εγγόνια μας. Και τελικά…περιμένοντας να φύγουν οι βάρβαροι…διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχουν καθόλου…ότι είναι μία λύση…είναι ο φόβος ότι θα έρθουν ενώ είναι ήδη εδώ…είναι η ταυτόχρονη ηρεμία που προσδίδει η εναπόθεση των σημαντικών σε άλλους…η αποποίηση του χρέους μας απέναντι στους εαυτούς μας και την κοινωνία μας…η δικαιολογία ότι δεν μπορούμε, διότι δεν μπορούμε…

απο το arxediamedia

ρε μαλακες θα πεθανει.

οταν το κρατος σε κυνηγαει και θελει να σε σκοτωσει, βρισκει πολλους τροπους. ειναι πολυ δυσκολο να ξεφυγεις απο τα αρπακτικα του, τα μαυρα φιδια, τα γκρι πουλια, τα πανεξυπνα λαγωνικα. πολλοι τους λενε γουρουνια , εγω που δεν εχω καλες σχεσεις με τα ζωα απλα τους λεω φλομπες ξεκουμπωτους. ενας ανθρωπος ταλαιπωρημενος απο το κρατος και τις πουστιες της ασφαλειας, τωρα βρισκετε σε ασχημη κατασταση και ειναι στο νοσοκομειο κανοντας απεργεια πεινας. με δικες, συνεχεις φυλακισεις και ενα σκηνοθετημενο ατυχημα αυτοκινηστικο ατυχημα που ευτυχως απετυχε, η ασφαλεια θελει τον Ν.Κ. νεκρο. Ο Ν. που στοχοποιηθηκε οπως πολλοι αλλοι, συνεχιζει την απεργια , ενω απο τις προηγουμενες μερες που ζουσε χωρις φαγητο και νερο. ολα τα μιντια το εχουν βουλωσει, μονο αυτοι εδω εγραψαν για το περιστατικο. δεν ειναι σωστο να το βουλωνεις. και η δολοφονια εμμεση ή αμεση ειναι παντα δολοφονια.

συνεχης ενημερωση για τον Ν.Κ. εδω.

Μετά τα πογκρόμ στον καταυλισμό των Αφγανών στο λιμάνι της Πάτρας, τις μαζικές απελάσεις, τις δολοφονίες μεταναστών στο αλλοδαπών της Π. Ράλλη, τις επιχειρήσεις-σκουπα και τους ξυλοδαρμούς στο κέντρο της Αθήνας και τη Θεσσαλονίκης, τους βασανισμούς και τις απελάσεις στα σύνορα, το ελληνικό κράτος αποφασίζει να δείξει και στα Χανιά τα άγρια σχέδιά του.

πατα επανω στο κειμενο για να το διαβασεις ολοκληρο.

εφιαλτης.

επεσα για υπνο πριν απο καμια ωρα, ειχα πιει μονο ενα γαλα, και μολις κοιμηθηκα αρχισα μεσα στο σκοταδι, με ανοιχτα ματια να βλεπω πρασινα σκουληκια σε μαυρο φοντο. γυρνουσαν το ενα γυρω απο το αλλο, ηταν τρια-τεσσερα και ξαφνικα ειδα μια παραλια και αριθμους,σα αυτους του χρηματηστηριου γαμω το σπιτι τους, την παραλια την θυμηθηκα, ηταν αυτη. πηγαιναμε με τους προσκοπους εκει απο τα λυκοπουλα... καπου εκει ηρθε μια φιλη μου που εχω να την δω καιρο, αρχισε να τρεχει σα ανεμοκυκλοποδαρη γαζελα στις αναερες ρουγες , διπλα στη παραλια ολα αυτα, ναι!! ειχαμε κανονισει μηνες πριν να βρεθουμε ,τωρα τυχαια περναει απο διπλα μου τρεχοντας και δεν μπορω ουτε να τη ρωτησω τι κανει. ασφοδελοι και συγγενεις, μαζεμενοι στο οικοπεδο των πρωτων, και μια υψικαμινος στη μεση να θελει να τους πλακωσει ολους. τα σκουληκια ηταν ομως ακομα εκει, μαζι μου στη παραλια, στο μπανιερο μου μεσα, σε μια τσεπη εβγαιναν απο την τρυπα που εχει για να φευγουν τα νερα. δεν ηθελα να τα πιασω. στη θαλασσα μπροστα μου, εβλεπα την αδριατικη, σε αυτη τη παραλια ειχε παει να πνιγει ενας φιλος πριν χρονια και τον εβλεπα πιο περα να κυλιεται μονος στις αμμους. κοιτουσα τον οριζοντα και σκεφτομουν οτι ενας ανθρωπος υψους 1.70 μ. απο την επιφανεια της θαλασσας βλεπει περιπου περι τα 4 μιλια. αρα εγω εικοσι ποντους ψηλοτερος θα μπορουσα να δω πιο μακρια. γαμιολα μυωπια, δεν ηξερα αν φοραω φακους επαφης. δεν θυμαμαι αν εβλεπτα θολα , θυμαμαι οτι ακουγα καποιον να φωναζει σα ηχώ: "αϊ αμ δε γουέϊ". μου θυμιζε ρομπερτ παουελ, απο τον ιησου απο τη ναζαρετ, η θαλασσα ειχε ιδιο χρωμα με τα ματια του. αρχισα να περπαταω στην αμμο, η φιλη μου ειχε εξαφανιστει, πηγαινα προς την καντινα που θυμομουν να υπαρχει. απο χρόνια. φαινονταν μικροσκοπικη στον οριζοντα. αραγε αυτο για τα 4-5 μιλια λες να ισχυει και για τη στερια? η γη ειναι καμπυλογραμμη. πω ρε πουστη που παω και μπλεκω. και τα σκουληκια ακομα εκει. εχω και μια μιξα, που νοιωθω να ειναι σα σκουληκι μεσα στο ρινικο μου συστημα και αηδηιαζω ακομα πιοτερο. σκεφτομαι οτι ακομα δεν εχω διαβασει τις τελευταιες 20 σελιδες απο το "ανασταση" του τολστοϊ, τι απαραδεκτος ειμαι που ξεκιναω καινουργια βιβλια χωρις να τελειωσω καλα καλα τα παλια. μαλακια που δεν το εχω εκει γιατι θα μπορουσα να αραξω να το διαβασω στην καντινα. με μπιρα. πω ρε φιλε. περπαταω πιο γρηγορα και σα απο θαυμα φτανω. ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ? στην καντινα , στις πρασινες και ασπρες πλαστικες καρεκλες του γυφτου, καθονται ανταρτες του εαμ και στρατιωτες του δημοκρατικου στρατου με τις χλαινες τους, οι μεν με τα δικωχα οι δε με τα κρανη. εισαστε καλα ρε μαλακες? νοιωθετε? βγαλτε τις χλαινες και τις τρυπιες μποτες και πηγαινετε για μπανιο. θα εχουν ψειρες σκεφτομαι, ας τους αποφυγω. δεν με προσεχει κανεις. λες και δεν υπαρχω. ψαχνω καρεκλα. δεν υπαρχει. δεν εχω ουτε λεφτα ουτε το βιβλιο μαζι μου. τι ανεκδιηγητα ηλιθιος που ειμαι. να ο συνταγματαρχης δαβακης. στη πολυκατοικια που μενουν οι γονεις μου, στον αποπανω οροφο μενει η εγγονη του. αυτος δεν πεθανε το 43? τι δουλεια εχει εδω με τους εμφυλιους? θα παω να του μιλησω. πολλες φορες εμποδιζομαι απο καταστασεις, συγκυριες ή ανθρώπους, τις περισσοτερες φορες ομως εμποδιζομαι απο τον ιδιο μου τον εαυτο. ξυπναω ιδρωμενος, πινω σπραϊτ και ανοιγω το λαπτοπ στο κρεβατι. το δερμα μου βρωμαει αντιηλιακο. το πρωτο βιντεο που βλεπω ειναι αυτο. καλο ξημερωμα.

και για να μη ξεχνιομαστε.

http://babyloniafest.blogspot.com/

23+24|05

σημερα εκει που περίμενα το λεωφορειο στη σταση, ειδα μια αφισα ωραια, απο αυτες που δεν βλεπεις και πολυ συχνα στη κρητη. καλαισθητη αφισουλα, Très chic, très hip, très sexy. γενικοτερα τετοια ωραια σκηνικα δεν γινονται συχνα στα χανιά γιαυτο και το βαζω εδω. δεν γουσταρω που ειναι μερα μουσικης και μαλακιες, λες και η μουσικη ειναι σα τους γερους στα καπη και στους οικους ευγηριας που τους θυμομαστε καθε πασχα-χριστουγεννα. τελος παντων, ελπιζω στη πινακοθηκη να εχει πολυ καλα ερ-κοντίσιονς γιατι θα βγαλουμε τη μπεμπελη αν δεν εχει γερο κλιματισμο. το σαϊτ της ομαδας που την διοργανωνει ειναι αυτο. περισσοτερες πληροφοριες εχει εκει. καλη φαση μου ακουγετε. πολυ καλη φαση για την ακριβεια.

holy fuck-lovely allen(no age remix)

You must be a Snickers, because you satisfy me.
πατησε πανω στην εικονα και κατεβασε το κομματι.

καρλ σιφάκις

ποιος ειναι ο καρλ σιφακις? πολυ ελληνικο ακουγετε το ονομα, το επωνυμο ειδικα. την εχω αυτη την απορια εδω και μερικες βδομαδες. δεν μπορω να βρω ουτε ενα στοιχειο για αυτον το τυπο. καρλ σιφακις. μυστηριος. σα το θεμα των βιβλιων του. εχει γραψει την εγκυκλοπαιδεια της μαφιας στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια των δολοφονιων στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια του τζογου στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια των αμερικανικων φυλακων!!! τι θεος ειναι αυτος!!! ειναι ελληνας? ξερετε? ενδεικτικα:

• The Big Book of Hoaxes: True Tales of the Greatest Lies Ever Told!…
• The Mafia Encyclopedia
• Hoaxes and Scams: A Compendium of Deceptions, Ruses and Swindles
• American Eccentrics
• The Encyclopedia of American Crime
• Mobspeak: The Dictionary of Crime Terms
• Encyclopedia of Assassinations (Facts on File Library of World History)
• Frauds, Deceptions, and Swindles
• Encyclopedia of Gambling
• Three Men on Third and Other Wacky Events from the World of Sports
• Strange Crimes and Criminals
• Crimes and the Rich and Famous
• The Dictionary of Historic Nicknames
  

Carl Sifakis
...
Sifakis, the freelance author of 'The Encyclopedia of American Crime', does not endorse conspiracy theories nor the view that such murders invariably change the course of history."- Book News

"A crime reporter and author of numerous books and articles on crime, Sifakis (The Mafia Encyclopedia, LJ 4/1/99) has updated the 1991 edition of his reference book on assassinations.Sifakis states that the 400 assassinations listed in this encyclopedic work are limited selections of 'the most notorious acts of their kind.' In alphabetical order, he provides the names of the prominent leaders and politicians targeted, indicating whether he or she was the victim of an assassination, an attempted assassination, or an alleged attempt.In his coverage of political figures, Sifakis defines the term broadly to include not only rulers and politicians but also people targeted by the old KGB, the South African police during apartheid, or other armed forces.Raiv Gandhi and Yitzhak Rabir, are among the prominent assassination victims included since Sifakis's last edition.Sifakis provides resources for further reading, and a helpful appendix lists assassinations by country.
...
Carl Sifakis is a crime reporter and freelance writer.Formerly with UPI and The Buffalo Evening News, he is the author of numerous books and articles, including The Encyclopedia of American Crime, The Encyclopedia of Gambling, Hoaxes and Scams and The Mafia Encyclopedia.

σε όλο το ιντερνετ τηρειται σιγη ασυρματου για το προσωπο του. δεν μπορω να βρω τιποτα. τι σκατα? να και τι λεει το αμαζον. ελπιζω καποια στιγμη να μπορεσω να μαθω περισσοτερα για αυτη τη προσωπικοτητα.

λαρς σε ειδα και λαχταρς

το σαββατοκυριακο, προβληθηκε στις καννες η καινουργια αυτη ταινια. (το τρειλερ της ειναι αυτο εδω πανω αν δεν τοπιασες.) στη ταινια αποτι διαβασα πεφτει πουτσα και ξυλο αναμεσα σε Willem Dafoe και Charlotte Gainsbourg, οι ηθοποιοι πινουν αιμα και συμβαινουν διαφορα κουλα που εκαναν τα ευαισθητα στομαχακια των θεατων να ανακατευθουν. στις καννες εφαγε απειρο κραξιμο. η ολη φαση στις καννες μου θυμίζει το γουάτ τζάστ χάπεντ. με ρομπερτ ντε νιρο αντι για λαρς φον τριερ. τελικα οι ζωη ειναι εμπνευσμενη απο τις ταινιες.

Π.Π.

Στις 29 απρίλη σε μια εφημερίδα είχα διαβάσει για τον Πέτρο Πικρό. Την Κυριακή που μας πέρασε , προχτές δηλαδή, διάβασα πάλι για τον ίδιο, και αναρωτήθηκα πως μπορούν οι δημοσιογράφοι να κλέβουν τις ιδέες, ο ένας απο τον άλλο, αφουύ κιόλας περάσουν μόλις λίγες βδομάδες. τελικά ειχα άδικο αφού και τα δυο άρθρα, γράφτηκαν με αφορμή την επανέκδοση δύο σημαντικών βιβλίων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, των συλλογών διηγημάτων «Χαμένα κορμιά» (1922) και «Σα θα γίνουμε άνθρωποι» (1924) του Πέτρου Πικρού.

Αν ήταν με το νερό να κόβεται ο βήχας...

«Στο αναμεταξύ εγώ είχα σιαχτεί λιγάκι. Σιαχτεί, ο λόγος το λέει. Να! Πάστρεψα λίγο τα παπούτσια μου με το σάλιο... κάτι παπούτσια! Τέντωσα τις κάλτσες μου και σήκωσα όσο μπορούσα το φουστάνι, για να φαίνουνται καλύτερα τα μπούτια μου. Στην αρχή είπα να τα κατεβάσω πιο κάτω για να φαίνουμε πιο μεγάλη. Μα ήξερα πως τους άντρες... κάτι γέρους προπάντων, τους αρέσουν πολύ οι γάμπες των κοριτσιών. Πόσες φορές εκεί που πήγαινα... Καλέ για πέστε μου!... Τι καταλαβαίνουν τώρα αυτοί οι άνθρωποι και πειράζουν έτσι τα κορίτσια; Κάτι λόγια! Κάτι πράματα! Να τύχει έτσι καμιά φορά ο λόγος... Ας μην τα πολυλογούμε τώρα... Κατέβασα που λέτε δεξιά κι αριστερά τα μαλλιά μου, και με κάθε τρόπο πολεμούσα να φτιάσω τη χτενισιά μου... έτσι σαν κι εκείνες... Φτιασίδι δεν είχα. Τι κρίμα έλεγα... Πώς λυπόμουνα!... Θαρρούσα πως ήταν απαραίτητο γι' αυτή τη δουλειά... Μπα! δεν βαριέστε! Αν ήταν με το νερό να κόβεται ο βήχας... Μόνο να! Εσάς που σας στενοχωρώ, αυτό με πειράζει. Σας το είπα ε; Μήτε και κόκκινο είχα να βάψω τα χείλη μου. Τα βύζαξα κι εγώ κάμποσην ώρα, τα δάγκωσα κιόλας κι έτσι φαινόντανε κόκκινα, κατακόκκινα. Τι τρελή που ήμουνα!... Αμάθητη βλέπετε. Τα ίδια και για την πούντρα· κι αυτήν την θαρρούσα απαραίτητη. Γρατσούνισα το ντουβάρι, πήρα λίγο ξερό σουβά και πασάλειψα τα μούτρα μου, έτσι για πούντρα να πούμε. Παιδί! τι να πεις; Υστερα μ' ένα σβησμένο σπίρτο έβαψα τα ματοτσίνορά μου, και μα την αλήθεια... πού πήγε ο νους μου! Δεν θα το πιστέψετε; Τα στήθια μου! μου φάνηκαν μικρά τα στήθια μου! Αμ βέβαια, πόσο χρονώ ήμουνα τότες!»

Απόσπασμα από το διήγημα του Πέτρου Πικρού «Ξομολογημένα» που δημοσιεύτηκε το 1922 στο βιβλίο «Χαμένα κορμιά».

ένα δέυτερο απόσπασμα του Πικρού, το "σαν παραμύθι" βρίσκεται εδώ.

το πρώτο άρθρο και εν συνεχεία το δέυτερο άρθρο.

σγουάϊν ο φλου.

μολις εσκασε το σγουάϊν φλού στο ελλαντα, δηλαδη εδω και καμια ωρα, ολοι οι φιλοι μου που ειναι στο εξωτερικο μου πρηζουν τα αρχιδια στο σκαϊπ με τις βλακειες τους και με το κρυο χιουμορ για την πανδημια. η φλομπια πηγαινε συννεφο, μεχρις οτου εξαιτιας μιας συζητησης θυμηθηκα ενα βιβλιαρακι που ειχα διαβασει μικρος, το δε πίγκμαν του πόλ ζιντέλ.. τωρα που το σκεφτομαι σοβαρα, πραγματικα ο κυριος πιγκνάτι ο κυριος χαρακτηρας, μπορει να ειχε την γριπη των χοιρων απο τοτε. θα σας εξηγησω γιατι. αυτος λοιπον πηγαινε στον ζωολογικο κηπο καθε μερα και ταϊζε τα ζωα ωσπου καποια στιγμη πεθανε η γυναικα του. ο κυριος πιγκνάτι ειχε ιδιαιτερη αδυναμια σε ενα αρρωστιαρη μπαμπουινο και τον ταιζε συνεχως. αυτο μας δειχνει απο που πραγματικα προηλθε η γριπη και τα γουρουνια τωρα την εκαναν διασημη. μαλλον της μετεφερε της φουκαριαρας το σγουαϊν φλου ο θειος αλλα επειδη ειχε ισχυρο ανοσοποιητικο και επειδη ο ιος δεν ηταν τοσο εξελιγμενος την σκαπουλαρε για λιγο. ο μπαμπουϊνος πεθανε και μαζι του και ο κυριος πιγκνατι. απο καρδιακο λεει μεσα στο βιβλιο , εγω πιστευω-χωρις να θελω να γινω συνωμοσιολογος- πως πεθανε απο τον Ν1Η1. ο ιος υπηρχε απο το 1918, πανδημία στην ισπανια ελεγαν τοτε. με τα πουλια μεταφερθηκε στο μεξικο και στην αμερικη και στην αγγλια και στις αλλες χωρες του κοσμου. το εχουν εξηγησει οι ειδικοι.ο ιος αυτος ισως να ειναι σα το έϊντς, ειμαι σιγουρος οτι τωρα ειναι πανισχυρος και πιο εξελιγμενος και πιο δραστικος. πιο κιλλερ. ειδικα τωρα που χτυπησε και τη ελλαδιτσα, εχει διατρησει καθε γραμμη αμυνας και προληψης στο συγχρονο κοσμο. αν οι επιστημονες ειχαν διαβασει το βιβλιαρακι αυτο θα ηξεραν καλυτερα να ερμηνευσουν το πως και γιατι. ειναι προφητικο σας λεω. υπηρχε απο τοτε. καταληγω στο οτι οι επιστημονες και οι δημοσιογραφοι πρεπει να διαβαζουν περισσοτερη λογοτεχνια. και οσα παιδακια θελουν να γινουν αυτα τα δυο να τους λενε οι γονεις τους και στο σχολειο να διαβαζουν ΚΑΙ λογοτεχνια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ. ο κοσμος μας θα γινει καλυτερος τοτε. πολυ καλυτερος. το πιστευω αυτο.

σαρτρ τρεκ σχεδιασμα#2

η συζητηση μεσα στο θεατρο την ωρα του διαλλειματος ειχε φουντωσει. ο νεαρος με τα κοκκινα γενια υποστηριζε πως η παρασταση ηταν καθαρα επηρεασμενη απο τους τομους του σαρτρ, μιας και οι συγκεκριμενες σκηνοθετισες ειναι γνωστες υπαρξιστριες στους καλλιτεχνικους κυκλους, επιχειρημα ακραδαντο που του εδινε ενα σημαντικο αβανταζ στην αντιληψη μας. ο συνολιμητης του που φορουσε μια μπλουζα της μπαρτσελονα υποστηριζε πως τα μονοπρακτα απο διαφορετικα εργα, συνδιασμενα σε ενα εργο ηταν απλα ενα συγγραφικο-σκηνοθετικο πυροτεχνημα εντυπωσιασμου, χωρις ιχνος βαθυτητας νοηματος, απλα ενα ανωριμο θεατρικο δοκιμιο φοιτητων πολυτεχνειου, σα κακοστημενο αμερικανικο σικουελ. οπως κρυφακουγαμε την συζητηση τους, ο τριτος κοντουλης αληθωρος συνομιλητης, μελος της συντροφιας τους, θελοντας να συμβιβασει τις δυο αποψεις, ξεροντας οτι το διαλλειμα τελειωνε, υποστηριξε οτι η παρασταση ειναι ενας διθυραμβος στο σαρτρ τρεκ. ή οπως το ειπε με γαλλικη προφορα στο sartre trek. ξαφνου, τα φωτα εσβησαν, η μουσικη δυναμωσε, τα γκομενακια της θεατρικης εσκασαν πανω στη σκηνη με τα καβλιαρικα κολαν τους και οι 8 ψωλαρεοι καφροι που ειχαμε παει να δουμε τη παρασταση αποροφηθηκαμε απο την εκταση του λυρισμου.

μετα την λυση του δραματος, η λυτρωση απο τη συναισθηματικη ενταση του τραγικου εργου,
αποκατεστησε την ηθικη και εννομη ταξη παντου μεσα στην αιθουσα και η καθαρση με εκανε να δω πιο καθαρα. να αντιμετωπισω την παρασταση εντελως ρασιοναλιστικα. οπως ακριβως μας μαθαινουν να σκεφτομαστε στο πολυτεχνειο. να παω δηλαδη σπιτι μου μολις βρω χρονο και να ψαξω στο γκουγκλ τι παει να πει σαρτρ τρεκ. να τι παει να πει σαρτρ τρεκ.

σαρτρ τρεκ σχεδιασμα#1

το σαββατο ειχα παει σε μια θεατρικη παρασταση και με τους υπολοιπους καφρους επειδη ειχαμε σκυλοβαρεθει απο τη πολυ κουλτουρα, ειχαμε σκασει απο τη ζεστη(δεν ειχε εξαερισμο και ηταν υπογειο) και η παρασταση διαρκουσε 3 ωρες, καταληξαμε να κανουμε πλακες αναμεταξυ μας, μεχρις οτου ενας ασχετος πεταξε την ορολογια σταρ τρεκ. καποιος αλλος που μιλουσε για τον σαρτρ το ακουσε και αρχισε να μιλαει δυνατοτερα ενοχλημενος απο την ελαφρομυαλη αντιμπετωπιση του θεατρικου, και μια γιαγια απο την αλβανια που ειχε ερθει να δει το εγγονι της σαν νεο ηθοποιο, προσπαθωντας μαζι μας να καταλαβει τι παιζει στο θεατρο, πεταξε την ατακα ΣΑΡΤΡ -ΤΡΕΚ . ολοι την κοιταξαμε απορημενοι, η μαγκουρα της γυαλιζε απειλιτικα και το καζιο που φορουσε, αρχισε να χτυπαει σαν εκπυρσοκροτητης. τοτε καταλαβαμε πως ειναι η μεγαλη ατακα της νυχτας και αρχισαμε να ξεσπαμε σε χειροκροτηματα και απειρα γελια. αρχισαμε να αγκαλιαζουμε ο ενας τον αλλο και να βγαζουμε κραυγες ηδονης σα και αυτες που θα μπορουσαν μονο ηθοποιοι να βγαλουν. καναμε σα μαλακες αλλα αυτη αγερωχη, μας κοιταγε λες και ειχαμε ανακαλυψει το φαρμακο κατα του εϊντς. δεν γελουσε, ηταν σιγουρη. σκεπτικη ισως. ισως ειχε στεναχωρηθει που οι φοιτητες του πολυτεχνειου ειναι τοσο ηλιθιοι. μετα απο μερικα δευτερολεπτα τα φωτα εσβησαν και ξαναρχισε η παρασταση.

η μαυροφορεμενη γιαγιακα με τα ανατομικα σανδαλια μας εμαθε μερικα πραγματα εκεινο το βραδυ. πραγματα σημαντικα, που ομως αγνοουσαμε. υπαρχει σαρτρ τρεκ. το USS SARTRE. μας γαμησε ολο το κοσμο που ειχαμε πλασει με φαντασια και κουραγιο. παλιοπουτανα κολωγρια. θελουμε να ανακαλυψουμε μονοι τη ζωη. γιατι το γαμησι ειναι να ζεις.

το ε ντέϊ γουϊθάουτ γιού, το εγραψε ο μπονο για αυτον που πριν 30 χρονια περιπου, στις 18 του μάη αυτοκτόνησε. κρεμάστηκε στη κουζινα του σπιτιου του ενω πριν ειχε δει το "στροσζεκ" του βερνερ χερτζογκ και ειχε ακουσει ή ακουγε το δισκο "ο ηλθιος" του ιγκυ ποπ. ο μπονο, που δεν τον πολυεκτιμω τωρα πια, ενω εγραψε την κομματαρα και τις στιχαρες, φαινεται σα να μη παιζει κιθαρα στο συγκεκριμενο βιντεο. (ολη αυτη η εϊτίλα, μου φαινεται οτι τους ταιριαζει πολυ καλυτερα απο τα πορτοκαλοκιτρινα γυαλια και τα σκουφια.) στο συγκεκριμενο αποσπασμα φαινονται υπερβολικα γοητευτικοι. o ρομπερτ σμιθ των κιουρ, λιγο αργοτερα νομιζω, εγραψε το πράϊμαρυ απο τον φέϊθ για τον I.C. αργοτερα εγινε και σινγκλ..

η μνημη κοκκαλα δεν εχει αλλα κοκκαλα τσακιζει.

πολύ αργοπορημένο πόστ, εκείνες τις ημέρες ξεκινούσα το μπλόγκ και δεν το ανέβασα. επειδή όμως μου αρέσει πολυ το αναδημοσιεύω. το κείμενο αυτό μοιράστηκε στη καλαμάτα στις 9 του μάη. για να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε.απο τα : Αλάνια του Νέδοντα

καντε κλικ πανω στις εικονες για να δειτε αναλυτικα τη μπροσούρα

B-FEST

Αν ήμουν στην Αθήνα άυριο θα περνούσα πρώτα απο το νοσότρος και μετά θα πήγαινα,
το Σάββατο 16 Μαΐου 2009 στις 10:30μμ στο πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης για το Festival της εφημερίδας Βαβυλωνίας (B-FEST) στον Λόφο του Στρέφη. Έκει θα παίξει το εξής σκηνικό με τους: Agnostic , Iraklis Mindphaser (Natural high), Looney (Digitalies rec), Tigran, Confo , Sotokkan (Sub + Dub) , Nagual aka Boing.V.Boing , Atomas, Dark Elf (Disco Valley/HSS)
τα παιδιά εχουν ρίξει πολύ δουλειά για το φέστ απότι ξέρω, ρίξτε κανένα φράγκο και για μένα! θα ακολούθησει ανάρτηση τις επόμενες μέρες, μόλις μιλήσω με ένα -δυο κολλητούς, αναλυτικότατη για όλο το φεστ.

Bloc Party - Ares (Villains Remix)

Tο συγκεκριμενο βιντεο μ'αρεσει πολυ, το ριμίξ περισσοτερο απο το οριτζιναλ και με την εικονα σε χάϊ ντεφινίσιον ειναι υπέροχο. θα μπορουσε να ειναι βιντεο αρτ (αν οι κριτικοι δεν τον θεωρουν), τραβηχτηκε μεσα σε δυο μερες στο λοντον, στο ολύμπια, αποκλειστικα με πλανα απο τα κινητα τηλεφωνα των θεατων. πολυ καλο το μαρκετινγκ των μπλοκ παρτυ.

μη αγχωνεστε.

μετα την απολαυστικη εμφανιση του σακης στη γιουροβιζιον, ο αρης ο σπηλιωτοπουλος φανερα ευχαριστημενος και ευδιαθετος απο το δις ιζ άουαρ νάϊτ, εγραψε στο φεϊσμπουκ και στο τουϊτερ του οτι αυριο οι πανελληνιες θα εχουν σα θεμα στην εκθεση την γιουροβιζιον! παιδια αποψε κοιμηθειτε δεν κοιμηθειτε απο τα ξεφρενα γλεντια που θα στηθουν στους δρομους πρωτευουσας και επαρχιας, μη αγχωνεστε. μπορει να σας εβαλαν τις πανελληνιες τη μερα μετα το μεγαλο ξενυχτι, αλλα πατε για στρωμενη δουλεια στην εκθεση. τυχεροι....

οταν η δικια μας φουρνια εδινε πανελληνιες ειχαμε το ναμπερ ουαν, με τη παπαριζου, γιαυτο εχουμε βγει ολοι τοσο γαματοι. this is your night kids.

αρά ή αρλά

η ρευστομηχανικη ειναι πολυ ωραιο μαθημα και ενδιαφερον γιατι ο καθηγητης εκτος απο την μηχανικη των ρευστων μπορει να σε εμπνευσει να μηχανευτεις μια νεα λεξη. ενα σαρδαμ εκτος απο το να κανει τυρβωδη τη ροη της γλωσσας μπορει να σε βγαλει απο την ανια του αμφιθεατρου. και επειδη στη ρευστομηχανικη χρησιμοποιουμε μαθηματικους τυπους και οχι χαζες λεξουλες, θα σας το δειξω και γω με μια μαθηματικα γλωσσικη φορμουλα.

άρα + αλλά = αρά

το αρλά μπορεί να ακουγεται πιο αστειο ή να ειναι πιο κατανοητο. θα το ερευνησω. αφου πρωτα διαβασω ενα κεφαλαιο ρευστομηχανικη για να βαρεθω μεχρι θανατου.

η αρχη του τελους.

ε ναι, λοιπον αυριο αρχιζουν οι πανελληνιες, μπήκα στο φεϊσμπουκ και ειδα ολους να στελνουν σε ολους καλη επιτυχια και ψαρωσα. μετα καταλαβα τι παιζει. απορρημένος ειδα στο φεϊσμπουκ ενα ιβεντ που λεγονταν πανελλήνιες εξετάσεις 2009, ναι ειναι ακριβώς αυτο που φαντάστηκα, οι πανελληνιες εγιναν ιβεντ στο φεϊςμπουκ εχουν μαζεψει ηδη 10.000 μελη... εγινε και περυσι αυτο?
ευτυχως που υπαρχει αυτο το ιβεντ να ξερουν οι απουσιολογοι ποιοι θα ειναι η αδιαβαστοι και ποιοι θα πανε. καλη επιτυχια σε οσους θα πανε για γραψιμο. :-)

ο επίτιμος στέλνει τις ευχες του σε αποκλειστικοτητα.

οι πανελληνιες μου θυμισαν οτι και η δικη μου εξεταστικη ερχετε σε ενα μηνα. γαμω τα υπουργεια μου μεσα.

η γυμνη αληθεια.

σήμερα το απόγευμα βρήκα αυτό το βίντεο. αναστατώθηκα, και με τη μουσική και με τα νιαμού που βγαίνουν τσίτσιδα στους δρόμους των παρισίων. μέϊκ δε γκέρλ ντάνς μπεϊμπι μπεϊμπι μπέιμπι. απολαμβάνω. γαλλική ιλέκτρο σχολή οι μέϊκ δε γκέρλ ντάνς βιντεοκλιπάκι με φινέτσα. μοντέλα, πλακόστρωτοι δρόμοι και μπιστρό, παριζίανικος τρόπος.

Make The Girl Dance "Baby Baby Baby" ( official video )
by placeblancherec

και να ο αμέρικαν γουέϊ, ρόκ εν ρόλ, που για να λέμε και του στραβού το δίκο η ιδέα των γάλλων είναι λίγο κόπυ πέϊστ απο τους νεοϋορκέζους μάτ εντ κίμ που δίνουν ρεσιτάλ και με τη κομματάρα τους λέσσονς λέρντ και με τη βιντeάρα που σκάνε στην τάϊμς σκουέαρ, τα βγάζουν όλα και πλακώνονται και με αμερικανόμπάτσους.



έκαστος στο είδος του.

ένα πουλάκι μου είπε σήμερα το βράδυ οτι άκουσε ένα τιτίβισμα στο τιτιβιστήριο(το τουϊτερ για όσους δεν το πιάσανε το αστείο) πως ο μοζ θα έρθει στη μαλακάσα στο τέραβάϊμπ στις 19 του ιούλη. μακάρι να είναι αλήθεια.

πάντως δεν ακυρώνει μονο ο γκάχαν συναυλίες αυτές τις μέρες, και ο μοζ σήμερα ακύρωσε τις εμφανίσεις του στο μπέρμινχαμ στην αγγλία λόγο αρρώστιας, χάνει και την εμφάνιση σε αυτής της βδομάδας Later With Jools Holland TV show... :(
επειδή είναι βετζετέριαν ο τύπος και προσέχει, στην ελλάδα δεν θα πάθει καμία γαστρεντερίτιδα. αν έρθει και δεν ειναι μούφα η πληροφορία μου.

δε γουέρντ οφ γκόντ.

Τις προάλλες βρήκα το Προσωπικό Ιστολόγιο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ Αμβροσίου. Είναι και στους συνδέσμους που μ’ αρέσουν δεξιά. Το διαβάζω όταν είμαι στεναχωρημένος και μετά σπάω στα γέλια!

Θέλω να στείλω ένα μέϊλ στον αγαπητό κ. Αμβρόσιο να τον ρωτήσω τι άποψη έχει για αυτό. ντροπή και αηδία που έλεγε και ο τολστόϊ. και μετά να στείλω ένα μέϊλ(σε αυτό που είχε για να στέλνει στη κοπελίτσα) στο πάτερ-νταβά αυτόν να τον ξεχέσω και να του ρίξω 3 σελίδες ΜΟΝΟ χριστοπαναγίες γαμώ το μουνί που τον πέταγε τον σκατόψυχο.

Το μόνο πράγμα που ο χριστός και οι προφήτες δεν προέβλεψαν είναι το διαδίκτυο, το ίντερνετ. Το γουέμπ. Για αυτό ήταν άχρηστοι τσαρλατάνοι.

omegle

σήμερα το μεσημέρι οπώς πλατσουρίζαμε σα τροπικές φώκιες, ένας απο την παρέα άρχισε να μου λέει για το omegle. πως γνωρίζει κινεζούλες και πόσο ψήνονται για διαδικτυακές τρελίτσες. μου θύμισε την εβδομάδα της ζωής μου που σπατάλησα ,πριν κανα δίμηνο, και έκανα συζητήσεις στο omegle. είναι το νέο μπίγκ θίνκ στην αμερική μετά το τουϊτερ, ράϊτ νάου. μερίκες συνομιλίες τις αποθήκευα καθώς ήταν χιλάριους. έτσι αυτός ο φίλος μου έδωσε την ιδέα να σας δέιξω πως γνωρίστηκα με τον μπάτμαν.

Connecting to server...

Looking for someone you can chat with. Hang on.

You're now chatting with a random stranger. Say hi!

You: hi

Stranger: HI

Stranger: how are ya??

You: hI

You: aswell

You: you?

Stranger: i am super

Stranger: literally, im batman

Stranger: i got wi-fi in the batmoble

You: wow

Stranger: i know

Stranger: pretty sweet

You: i just wifi in my flat

You: haha

You: where do you head to now?

Stranger: nowhere

Stranger: just waiting for a crime to happen so i can foil it

You: hahah

You: in gotham city?

Stranger: yep!

Stranger: gonna throw bat-a-rangs and shit

You: wow

You: must be so cool there

Stranger: its not all its cracked up to be

Stranger: usually pretty crime ridden

Stranger: slow night tonight

Stranger: so i thought id chat it up to kill some time

Stranger: OMG THE BAT SIGNAL

Stranger: G2G

Your conversational partner has disconnected.

or save this log or send us feedback.

depressed mode

χτές το βράδυ ήμουν με τους κάφρους για ούζα και κάποιος(αυτός) πέταξε αυτή την παραπάνω ατάκα. κλάσαμε στα γέλια που ακυρώθηκε η συναυλία για ενα τόσο γελοίο λόγο και με ενα ακόμα πιο γελοίο τρόπο και δοξάσαμε τον πανάγαθο που είμαστε στα χανιά και δεν πήγαμε και αποφέυχθηκε τοση ταλαιπώρια.
αν ειχαμε πάει πραγματικα θα enjoy the silence. το λένε τόσα χρόνια και τώρα το 'καναν.

Ενας μικρος κιτσος.

Ο λάκης ο λαζό, εχει γινει πια πολύ κουραστικός. Οκ, ο παππούς μου δεν συμφωνεί με αυτό και στήνεται να δει το Λαζόπουλο κάθε Τρίτη βράδυ. Δεν χαλάω χατίρι στο παππού μου που του κάνω και λίγο παρέα του καψερού, αλλά όσο περισσότερο κάθομαι και βλέπω τι λέει ο τύπος, τόσο περισσότερο συμπαθώ τον τζόρτζ παπαντρέους τζούνιορ. Και δεν θέλω.

Το έχει πάρει πολύ απάνω του ο τύπος. Και ξέρεις, Όσο πιο ψηλά καβαλάει κανείς το καλάμι, τόσο πιο πολύ κινδυνεύει να του χωθεί στον κώλο.

Η συνταγή του είναι καλή, έξυπνη, πιασάρικη αλλά με έχει κουράσει να βλέπω συνεχώς τους ίδιους 20-30 γραφικούς που λένε συνεχώς φλομπιές και είναι άξιοι της μοίρας τους να γίνονται θέμα από τον Λάκη τον εξυπνούλη. Είναι ευφυέστατος ο άτιμος, λέει πράματα που σε κάνουν να ξεκαρδίζεσαι και να νοιώθεις και σοφιστικέ. Δεν έχω πρόβλημα με τον Λαζόπουλο του βγάζω το καπέλο για ότι έχει κάνει τόσα χρόνια και μου τη σπάνε όσοι κομπλεξικοί τον κράζουν. Όπως αυτός εδώ. Του αξίζουν συγχαρητήρια. Δεν είναι τυχαίο ότι τον βλέπει τόσος κόσμος σας λέω. Το 60%-70% των τηλεθεατών του πράϊμ τάϊμ της βραδινής ζώνης της τρίτης . Σχεδόν όλη η Ελλάδα.

Το ίδιο ποσοστό δηλαδή που ψηφίζει τα δυο μεγάλα κόμματα.

Αυριο εχουμε αργια!

Ναι, ας μη πάει κανείς να ψηφίσει. Πάτε για κανένα μπανάκι ρε αδέρφια έχει τόση ζέστη αυτές τις μέρες, και αν είναι λίγο κρύο το νερό μη ανησυχείτε τα πρώτα 3 λεπτά είναι δύσκολα., για κανένα πικ -νικ, να πετάξετε κανένα χαρταετό, πάτε καμία ποδηλατάδα, διαβάστε κανένα βιβλιαράκι, επισκεφθείτε κανένα μουσείο, αλλά μη πάτε στις σχολές. Παρακαλώ πολύ.

Οι εκλογές είναι ημέρα διακοπών. Γιατί έτσι μας αρέσει. Να κάνουμε εκλογές να γίνουν οι εκλογές, ημέρα διακοπών και επίσημα. Να την λέμε αυτή τη μέρα διακοπγές. διακοπYES! Σα την εκλογολολία του giorgakis..

Όσοι τώρα είναι πορωμένοι και θέλουν ντε και καλά να ψηφίσουν, προτείνω πριν πάνε να ψηφίσουν, να περάσουν από το πιο κοντινό ουζερί. ή μπαρ ή ρακάδικο ή τσιπουράδικο και το μεσημέρι να γίνουν τελείως τρομπλόν! Να γίνουν σκνίπα να μεθύσουν τα παιδία, να μεθύσουν τίγκα και μετά να πάνε να ψηφίσουν.

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν δούμε το αποτέλεσμα των εκλογών αν όλοι ψήφιζαν μεθυσμένοι. ή μαστουρωμένοι ή τριπαρισμένοι ή σπινταρισμένοι. Όχι μόνο στις φοιτητικές αλλά στις εθνικές εκλογές.

ΜΗ πάτε καθόλου λοιπόν, ή να πάτε εντελώς μεθυσμένοι, να μη μπορείτε να περπατήσετε, το μυαλό σας να μη θυμάται ότι ψηφίσατε, η εκλογές είναι κακό πράμα. ΠΟΛΥ κακό πράμα. Όλοι το παραδέχονται, ακόμα και αυτοί που συμμετέχουν και έχουν κάποια στοιχειώδη λογική.(ονόματα δεν λέμε.) . Οι εκλογές δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα για όλους εμάς που που δεν γουστάρουμε κανένα πάνω από κεφάλι μας και που μας αρέσει να παίρνουμε αποφάσεις για την πάρτη μας, άμεσα και μόνοι μας.. Είναι χάσιμο χρόνου, έχουν χυθεί άπειρα μελάνια και για αυτό. Το μόνο που μπορεί να αλλάζει με τις εκλογές στις σχολές είναι το τίποτα. Δηλαδή το τίποτα.

Και αν πάτε τουλάχιστον ψηφίστε τίποτα με κόκκινο και όχι μπλε η πράσινο σας ικετέυω.

ΣΑΜΘΙΝΓΚ ΙΣ ΣΚΟΥΙΖΙΝΓΚ ΜΑΪ ΧΕΝΤ. gavin and martha cover, γλυκύτατοι!

μανάρα μου.

ΠΩΠΩ μέρα της μητέρας σήμερα και στο μέγκα έχει αυτή τη ταινία με τη σαρλίζ θέρον που και καλα της απηγάγουν το κουτσούβελο της και βγαίνει από μέσα της η μανα τιγρη που θέλει να προστατέψει το σπλαχνο της από τους απαγωγείς, Την ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ.. .στη ταινία Ο Τζο και η Τσέριλ Χίκι είναι σπεσιαλίστες στο να αποσπούν χρήματα από πλούσιες οικογένειες, καταστρώνοντας άψογα «ενορχηστρωμένα» σχέδια, 'Ομως, αυτή τη φορά, απάγοντας την εξάχρονη κόρη των Τζένινγκς, έχουν διαλέξει λάθος λεία. Γιατί τα «θύματα» αρνούνται αυτόν τον ρόλο, αποφασίζοντας να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φέρουν πίσω την μικρή .

ΠΩΠΩ μολις τωρα ειδα μια σκηνη που η κυρία τζένιγκς, η σαρλίζ δηλαδή, βάζει ένα νυστέρι μέσα στη κωλοχαράδρα της, Α ρε πούστη τι ωραιο πλανο με το μαυρο βρακάκι της.. (εδώ που τα λέμε, ο κώλος κάθε γκόμενας είναι λίγο σα νυστέρι. Όταν τον βλέπεις ταράζεσαι και όταν τον ακουμπάς ανατριχιάζεις. ) Ποιον θα σφαξει άραγε? Την εχω δει ξανά τη ταινία δεν θυμάμαι τιιιιιιιιίποτες. Ούτε μια σκηνή.

Δεν της πάει πολύ να το παίζει μαμά η σαρλίζ νομίζω με τους κολλητούς μου, τη προτιμώ περισσότερο σε ταινίες όπως το μπάτλ ιν σιάτλ.

Μάνα δεν σε πήρα τηλέφωνο σήμερα σόρρυ.

ξέρω ότι, εσύ δεν πιστεύεις σε αυτές τις μαλακίες τύπου, παγκόσμια μέρα της μητέρας, παγκόσμια ημέρα λουλουδιών , παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο κτλ.,

αν σε έπαιρνα όμως και σου έλεγα χρόνια πολλά, αν και θα έκανες πως δεν τρέχει τίποτα και είναι χαζομάρα αυτές οι μέρες θα είχες ένα χαμογελάκι τεράστιο πίσω από την άλλη άκρη της γραμμής. Αυτά αρέσουν στις γυναίκες. Και αν ξέρω ότι η μάνα μου είναι χαρούμενη εξαιτίας μου, ξέρω ότι το βλέπει και ο πατέρας μου, και μετά ξερω ότι ειμαστε μια χαρούμενη οικογένεια! (μακριά και αγαπημένοι )

μιστερ τι. τρίτ γιουρ μάδερ ράϊτ

ντανζιχ - μαδερ

εδώ ολόκληρος καζατζίδης τη μάνα του την είχε βασίλισα. τι λέμε τώρα. τα πάντα όλα.

αυτοί δεν πρέπει να πεθαίνουν ρε.

Γυρνώ σπίτι και διαβάζω τα ψιλονέα που παίζουν, πέθανε ο Σπαθάρης. Ο Ευγένιος Σπαθάρης. Πώ ρε πούστη. Κάποια στιγμή θα πέθαινε , αφού σε μια εκδήλωση και είχε πέσει από κάτι σκαλιά και είχε χτυπήσει άσχημα, θεωρείτο εγκεφαλικά νεκρός σε κρίσιμη κατάσταση. Ήταν και μεγάλος... Και σε ηλικία και σε μαγκιά. Μεγάλος καραγκιοζοπαίχτης σα τον πατέρα του τον Σωτήρη. Έκανε την Ελλάδα πιο όμορφη, όπως και να το κάνουμε. ΑΝΤΙΟ ΡΕ ΜΑΓΚΑ.

Επίσης μια επίσκεψη στο όμορφο αυτό σαϊτ.

«Η τέχνη του Σπαθάρη είναι στη βάση της λαϊκής ψυχής και ζωής και μακάριος όποιος την αντικρίζει με τη σοβαρότητα που της οφείλεται. Μέσα της δεν κατασταλάζει μόνο η λαγαρή θυμοσοφία του λαού μας μπρος στα ανάποδα τον κόσμου, αλλά σκεπάζεται και η πηγαία δύναμη πόχει μέσα του και με την οποία υπερνικά αυτά τα ανάποδα με ψυχισμό ασύγκριτο, ανεβαίνοντας απ' τα σκαλιά της θείας του εξυπνάδας ως με τις κορφές τον ηρωισμού».

Άγγελος Σικελιανός

…

Ένα γρήγορο σέρτς στο γιουτιούμπ με το κριτήριο karagkiozis μου γάμησε την ψυχολογία. Έβγαλε όλους τους ηλίθιους…

το πάρκο της γειτονίας μου.

Λοιπόν μόλις μπανιαριστώ θα πάω στο στρατόπεδο Μαρκόπουλου (χανιά είναι για όσους σκαλώσατε), που γίνεται η 3η Γιορτή Διεκδίκησης του Στρατόπεδου Μαρκόπουλου. θέλω να γίνει το στρατόπεδο πάρκο- ελεύθερος χώρος γιατί είναι κοντά στο σπίτι μου και γουστάρω να πηγαίνω να αράζω στον ήλιο μερικές φορές. Το προτιμώ μερικές φορές από το να πηγαίνω στην αγαπημένη καφετερία στέκι και να πληρώνω 3.60 τον λάτε μου.

να παίζω και τις μπαλίτσες μου στα γρασίδια με τους μαλάκες.

Να ψήνουμε και καμιά μπριζόλα και κοψίδια αν τους φωτίσει ο θεός και βάλουν καμία ντουζίνα ψησταριές και τραπέζια.

Να πηγαίνω εκεί με καμιά κοπελιά να ξεμοναχιαστούμε κανα βράδι με πανσέληνο.

Να πηγαίνω με το φίλο μου που έχει σκύλο να τον κάνουμε βόλτα γιατί μας σκοτίζει τα αρμίδια ώρες ώρες επειδή είναι πολύ υπερκινητικό το γαμιδι και θέλει να τρέχει. Και εδώ στη γειτονία πολλοί έχουν σκυλιά στις αυλές. Να έχει και σακουλίτσες να μαζέψουμε τα κουράδια του αν τυχόν και χέσει στα γρασίδια.

Θα πήγαινα με το ποδήλατο να κάνω σούζες και κολίες και απότομα φρεναρίσματα και τα πάντα όλα.

Θα έψηνα και δυο τρεις άλλους που γουστάρουν να κάνουν σκεϊτμπορντ να ζητήσουμε να κάνει ένα δυο τρία κικεράκια, τίποτα λεντζ, κανένα βερτ κανα ρέϊλ, και ενα μποούλ που το έχω απωθημένο. Κατι σα σκεϊτπαρκ. Να ειναι όμορφο σκηνικό καλοφτιαγμένο, με φώτα. Το καλύτερο στην Ελλάδα.

Θα μπορούσαμε να πούμε και στον κύριο δήμαρχο να κάνει μια τεράστια πισίνα να κάνουμε και μπάνια το καλοκαίρι μη τρέχουμε στις παραλίες και στριμώχνουμε τις κωλάρες μας με αυτές των κοκαλιάρηδων- ασπρουλιάρηδων σκανδιναβών.

Κύριε δήμαρχε και χώρο και λεφτά έχουμε να τα κάνουμε όλα. Ελπίζω μόνο, εσείς και οι συνεργάτες σας να μη μαλακιστείτε ως συνήθως.

Είναι καλό πράμα να σβήνεις από το γκούγκλ έρθ ένα στρατόπεδο. Πρώην, νυν δεν εχει σημασία, και να το κάνεις πάρκο. Μακάρι να γίνονταν με όλα τα στρατόπεδα το ίδιο. Ειδικά αυτό της σούδας γιατί μας έχει καβατζώσει τις καλύτερες παραλίες.

Γενικότερα είναι μαγκιά να έχεις ένα ωραίο πάρκο κοντά στο σπίτι σου.

Το λινκ για το μπλογκ της πρωτοβουλιας χανιωτων ειναι αυτο.πατα το.εχει και την αφισααααα.

Και εχω την αισθηση οτι παίζει ταυτόχρονα και αυτό. Κούλ.

Η φάση εκεί εχει ξεκινήσει απο τις 6. Μαμά συγνώμη αλλα έχω πολυ διαβασμα για τη σχολη και δεν μπορω να παω τοσο νωρις, θα παω λιγο πιο αργα να χαλαρωσω απο τη μελετη για καμια ωρίτσα.