σγουάϊν ο φλου.

μολις εσκασε το σγουάϊν φλού στο ελλαντα, δηλαδη εδω και καμια ωρα, ολοι οι φιλοι μου που ειναι στο εξωτερικο μου πρηζουν τα αρχιδια στο σκαϊπ με τις βλακειες τους και με το κρυο χιουμορ για την πανδημια. η φλομπια πηγαινε συννεφο, μεχρις οτου εξαιτιας μιας συζητησης θυμηθηκα ενα βιβλιαρακι που ειχα διαβασει μικρος, το δε πίγκμαν του πόλ ζιντέλ.. τωρα που το σκεφτομαι σοβαρα, πραγματικα ο κυριος πιγκνάτι ο κυριος χαρακτηρας, μπορει να ειχε την γριπη των χοιρων απο τοτε. θα σας εξηγησω γιατι. αυτος λοιπον πηγαινε στον ζωολογικο κηπο καθε μερα και ταϊζε τα ζωα ωσπου καποια στιγμη πεθανε η γυναικα του. ο κυριος πιγκνάτι ειχε ιδιαιτερη αδυναμια σε ενα αρρωστιαρη μπαμπουινο και τον ταιζε συνεχως. αυτο μας δειχνει απο που πραγματικα προηλθε η γριπη και τα γουρουνια τωρα την εκαναν διασημη. μαλλον της μετεφερε της φουκαριαρας το σγουαϊν φλου ο θειος αλλα επειδη ειχε ισχυρο ανοσοποιητικο και επειδη ο ιος δεν ηταν τοσο εξελιγμενος την σκαπουλαρε για λιγο. ο μπαμπουϊνος πεθανε και μαζι του και ο κυριος πιγκνατι. απο καρδιακο λεει μεσα στο βιβλιο , εγω πιστευω-χωρις να θελω να γινω συνωμοσιολογος- πως πεθανε απο τον Ν1Η1. ο ιος υπηρχε απο το 1918, πανδημία στην ισπανια ελεγαν τοτε. με τα πουλια μεταφερθηκε στο μεξικο και στην αμερικη και στην αγγλια και στις αλλες χωρες του κοσμου. το εχουν εξηγησει οι ειδικοι.ο ιος αυτος ισως να ειναι σα το έϊντς, ειμαι σιγουρος οτι τωρα ειναι πανισχυρος και πιο εξελιγμενος και πιο δραστικος. πιο κιλλερ. ειδικα τωρα που χτυπησε και τη ελλαδιτσα, εχει διατρησει καθε γραμμη αμυνας και προληψης στο συγχρονο κοσμο. αν οι επιστημονες ειχαν διαβασει το βιβλιαρακι αυτο θα ηξεραν καλυτερα να ερμηνευσουν το πως και γιατι. ειναι προφητικο σας λεω. υπηρχε απο τοτε. καταληγω στο οτι οι επιστημονες και οι δημοσιογραφοι πρεπει να διαβαζουν περισσοτερη λογοτεχνια. και οσα παιδακια θελουν να γινουν αυτα τα δυο να τους λενε οι γονεις τους και στο σχολειο να διαβαζουν ΚΑΙ λογοτεχνια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ. ο κοσμος μας θα γινει καλυτερος τοτε. πολυ καλυτερος. το πιστευω αυτο.

σαρτρ τρεκ σχεδιασμα#2

η συζητηση μεσα στο θεατρο την ωρα του διαλλειματος ειχε φουντωσει. ο νεαρος με τα κοκκινα γενια υποστηριζε πως η παρασταση ηταν καθαρα επηρεασμενη απο τους τομους του σαρτρ, μιας και οι συγκεκριμενες σκηνοθετισες ειναι γνωστες υπαρξιστριες στους καλλιτεχνικους κυκλους, επιχειρημα ακραδαντο που του εδινε ενα σημαντικο αβανταζ στην αντιληψη μας. ο συνολιμητης του που φορουσε μια μπλουζα της μπαρτσελονα υποστηριζε πως τα μονοπρακτα απο διαφορετικα εργα, συνδιασμενα σε ενα εργο ηταν απλα ενα συγγραφικο-σκηνοθετικο πυροτεχνημα εντυπωσιασμου, χωρις ιχνος βαθυτητας νοηματος, απλα ενα ανωριμο θεατρικο δοκιμιο φοιτητων πολυτεχνειου, σα κακοστημενο αμερικανικο σικουελ. οπως κρυφακουγαμε την συζητηση τους, ο τριτος κοντουλης αληθωρος συνομιλητης, μελος της συντροφιας τους, θελοντας να συμβιβασει τις δυο αποψεις, ξεροντας οτι το διαλλειμα τελειωνε, υποστηριξε οτι η παρασταση ειναι ενας διθυραμβος στο σαρτρ τρεκ. ή οπως το ειπε με γαλλικη προφορα στο sartre trek. ξαφνου, τα φωτα εσβησαν, η μουσικη δυναμωσε, τα γκομενακια της θεατρικης εσκασαν πανω στη σκηνη με τα καβλιαρικα κολαν τους και οι 8 ψωλαρεοι καφροι που ειχαμε παει να δουμε τη παρασταση αποροφηθηκαμε απο την εκταση του λυρισμου.

μετα την λυση του δραματος, η λυτρωση απο τη συναισθηματικη ενταση του τραγικου εργου,
αποκατεστησε την ηθικη και εννομη ταξη παντου μεσα στην αιθουσα και η καθαρση με εκανε να δω πιο καθαρα. να αντιμετωπισω την παρασταση εντελως ρασιοναλιστικα. οπως ακριβως μας μαθαινουν να σκεφτομαστε στο πολυτεχνειο. να παω δηλαδη σπιτι μου μολις βρω χρονο και να ψαξω στο γκουγκλ τι παει να πει σαρτρ τρεκ. να τι παει να πει σαρτρ τρεκ.

σαρτρ τρεκ σχεδιασμα#1

το σαββατο ειχα παει σε μια θεατρικη παρασταση και με τους υπολοιπους καφρους επειδη ειχαμε σκυλοβαρεθει απο τη πολυ κουλτουρα, ειχαμε σκασει απο τη ζεστη(δεν ειχε εξαερισμο και ηταν υπογειο) και η παρασταση διαρκουσε 3 ωρες, καταληξαμε να κανουμε πλακες αναμεταξυ μας, μεχρις οτου ενας ασχετος πεταξε την ορολογια σταρ τρεκ. καποιος αλλος που μιλουσε για τον σαρτρ το ακουσε και αρχισε να μιλαει δυνατοτερα ενοχλημενος απο την ελαφρομυαλη αντιμπετωπιση του θεατρικου, και μια γιαγια απο την αλβανια που ειχε ερθει να δει το εγγονι της σαν νεο ηθοποιο, προσπαθωντας μαζι μας να καταλαβει τι παιζει στο θεατρο, πεταξε την ατακα ΣΑΡΤΡ -ΤΡΕΚ . ολοι την κοιταξαμε απορημενοι, η μαγκουρα της γυαλιζε απειλιτικα και το καζιο που φορουσε, αρχισε να χτυπαει σαν εκπυρσοκροτητης. τοτε καταλαβαμε πως ειναι η μεγαλη ατακα της νυχτας και αρχισαμε να ξεσπαμε σε χειροκροτηματα και απειρα γελια. αρχισαμε να αγκαλιαζουμε ο ενας τον αλλο και να βγαζουμε κραυγες ηδονης σα και αυτες που θα μπορουσαν μονο ηθοποιοι να βγαλουν. καναμε σα μαλακες αλλα αυτη αγερωχη, μας κοιταγε λες και ειχαμε ανακαλυψει το φαρμακο κατα του εϊντς. δεν γελουσε, ηταν σιγουρη. σκεπτικη ισως. ισως ειχε στεναχωρηθει που οι φοιτητες του πολυτεχνειου ειναι τοσο ηλιθιοι. μετα απο μερικα δευτερολεπτα τα φωτα εσβησαν και ξαναρχισε η παρασταση.

η μαυροφορεμενη γιαγιακα με τα ανατομικα σανδαλια μας εμαθε μερικα πραγματα εκεινο το βραδυ. πραγματα σημαντικα, που ομως αγνοουσαμε. υπαρχει σαρτρ τρεκ. το USS SARTRE. μας γαμησε ολο το κοσμο που ειχαμε πλασει με φαντασια και κουραγιο. παλιοπουτανα κολωγρια. θελουμε να ανακαλυψουμε μονοι τη ζωη. γιατι το γαμησι ειναι να ζεις.

το ε ντέϊ γουϊθάουτ γιού, το εγραψε ο μπονο για αυτον που πριν 30 χρονια περιπου, στις 18 του μάη αυτοκτόνησε. κρεμάστηκε στη κουζινα του σπιτιου του ενω πριν ειχε δει το "στροσζεκ" του βερνερ χερτζογκ και ειχε ακουσει ή ακουγε το δισκο "ο ηλθιος" του ιγκυ ποπ. ο μπονο, που δεν τον πολυεκτιμω τωρα πια, ενω εγραψε την κομματαρα και τις στιχαρες, φαινεται σα να μη παιζει κιθαρα στο συγκεκριμενο βιντεο. (ολη αυτη η εϊτίλα, μου φαινεται οτι τους ταιριαζει πολυ καλυτερα απο τα πορτοκαλοκιτρινα γυαλια και τα σκουφια.) στο συγκεκριμενο αποσπασμα φαινονται υπερβολικα γοητευτικοι. o ρομπερτ σμιθ των κιουρ, λιγο αργοτερα νομιζω, εγραψε το πράϊμαρυ απο τον φέϊθ για τον I.C. αργοτερα εγινε και σινγκλ..