το σαββατο ειχα παει σε μια θεατρικη παρασταση και με τους υπολοιπους καφρους επειδη ειχαμε σκυλοβαρεθει απο τη πολυ κουλτουρα, ειχαμε σκασει απο τη ζεστη(δεν ειχε εξαερισμο και ηταν υπογειο) και η παρασταση διαρκουσε 3 ωρες, καταληξαμε να κανουμε πλακες αναμεταξυ μας, μεχρις οτου ενας ασχετος πεταξε την ορολογια σταρ τρεκ. καποιος αλλος που μιλουσε για τον σαρτρ το ακουσε και αρχισε να μιλαει δυνατοτερα ενοχλημενος απο την ελαφρομυαλη αντιμπετωπιση του θεατρικου, και μια γιαγια απο την αλβανια που ειχε ερθει να δει το εγγονι της σαν νεο ηθοποιο, προσπαθωντας μαζι μας να καταλαβει τι παιζει στο θεατρο, πεταξε την ατακα ΣΑΡΤΡ -ΤΡΕΚ . ολοι την κοιταξαμε απορημενοι, η μαγκουρα της γυαλιζε απειλιτικα και το καζιο που φορουσε, αρχισε να χτυπαει σαν εκπυρσοκροτητης. τοτε καταλαβαμε πως ειναι η μεγαλη ατακα της νυχτας και αρχισαμε να ξεσπαμε σε χειροκροτηματα και απειρα γελια. αρχισαμε να αγκαλιαζουμε ο ενας τον αλλο και να βγαζουμε κραυγες ηδονης σα και αυτες που θα μπορουσαν μονο ηθοποιοι να βγαλουν. καναμε σα μαλακες αλλα αυτη αγερωχη, μας κοιταγε λες και ειχαμε ανακαλυψει το φαρμακο κατα του εϊντς. δεν γελουσε, ηταν σιγουρη. σκεπτικη ισως. ισως ειχε στεναχωρηθει που οι φοιτητες του πολυτεχνειου ειναι τοσο ηλιθιοι. μετα απο μερικα δευτερολεπτα τα φωτα εσβησαν και ξαναρχισε η παρασταση.
η μαυροφορεμενη γιαγιακα με τα ανατομικα σανδαλια μας εμαθε μερικα πραγματα εκεινο το βραδυ. πραγματα σημαντικα, που ομως αγνοουσαμε. υπαρχει σαρτρ τρεκ. το USS SARTRE. μας γαμησε ολο το κοσμο που ειχαμε πλασει με φαντασια και κουραγιο. παλιοπουτανα κολωγρια. θελουμε να ανακαλυψουμε μονοι τη ζωη. γιατι το γαμησι ειναι να ζεις.
η μαυροφορεμενη γιαγιακα με τα ανατομικα σανδαλια μας εμαθε μερικα πραγματα εκεινο το βραδυ. πραγματα σημαντικα, που ομως αγνοουσαμε. υπαρχει σαρτρ τρεκ. το USS SARTRE. μας γαμησε ολο το κοσμο που ειχαμε πλασει με φαντασια και κουραγιο. παλιοπουτανα κολωγρια. θελουμε να ανακαλυψουμε μονοι τη ζωη. γιατι το γαμησι ειναι να ζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σημασια δεν εχει η ντοπα, αλλα η συμμετοχη.