Τρίτη 19 Μαΐου 2009

καρλ σιφάκις



ποιος ειναι ο καρλ σιφακις? πολυ ελληνικο ακουγετε το ονομα, το επωνυμο ειδικα. την εχω αυτη την απορια εδω και μερικες βδομαδες. δεν μπορω να βρω ουτε ενα στοιχειο για αυτον το τυπο. καρλ σιφακις. μυστηριος. σα το θεμα των βιβλιων του. εχει γραψει την εγκυκλοπαιδεια της μαφιας στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια των δολοφονιων στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια του τζογου στην αμερικη, την εγκυκλοπαιδεια των αμερικανικων φυλακων!!! τι θεος ειναι αυτος!!! ειναι ελληνας? ξερετε? ενδεικτικα:


Carl Sifakis
...
Sifakis, the freelance author of 'The Encyclopedia of American Crime', does not endorse conspiracy theories nor the view that such murders invariably change the course of history."- Book News

"A crime reporter and author of numerous books and articles on crime,
Sifakis (The Mafia Encyclopedia, LJ 4/1/99) has updated the 1991 edition of his reference book on assassinations.Sifakis states that the 400 assassinations listed in this encyclopedic work are limited selections of 'the most notorious acts of their kind.' In alphabetical order, he provides the names of the prominent leaders and politicians targeted, indicating whether he or she was the victim of an assassination, an attempted assassination, or an alleged attempt.In his coverage of political figures, Sifakis defines the term broadly to include not only rulers and politicians but also people targeted by the old KGB, the South African police during apartheid, or other armed forces.Raiv Gandhi and Yitzhak Rabir, are among the prominent assassination victims included since Sifakis's last edition.Sifakis provides resources for further reading, and a helpful appendix lists assassinations by country.
...
Carl Sifakis is a crime reporter and freelance writer.Formerly with UPI and The Buffalo Evening News, he is the author of numerous books and articles, including The Encyclopedia of American Crime, The Encyclopedia of Gambling, Hoaxes and Scams and The Mafia Encyclopedia.

σε όλο το ιντερνετ τηρειται σιγη ασυρματου για το προσωπο του. δεν μπορω να βρω τιποτα. τι σκατα? να και τι λεει το αμαζον. ελπιζω καποια στιγμη να μπορεσω να μαθω περισσοτερα για αυτη τη προσωπικοτητα.

λαρς σε ειδα και λαχταρς



το σαββατοκυριακο, προβληθηκε στις καννες η καινουργια αυτη ταινια. (το τρειλερ της ειναι αυτο εδω πανω αν δεν τοπιασες.) στη ταινια αποτι διαβασα πεφτει πουτσα και ξυλο αναμεσα σε Willem Dafoe και Charlotte Gainsbourg, οι ηθοποιοι πινουν αιμα και συμβαινουν διαφορα κουλα που εκαναν τα ευαισθητα στομαχακια των θεατων να ανακατευθουν. στις καννες εφαγε απειρο κραξιμο. η ολη φαση στις καννες μου θυμίζει το γουάτ τζάστ χάπεντ. με ρομπερτ ντε νιρο αντι για λαρς φον τριερ. τελικα οι ζωη ειναι εμπνευσμενη απο τις ταινιες.

Π.Π.


Στις 29 απρίλη σε μια εφημερίδα είχα διαβάσει για τον Πέτρο Πικρό. Την Κυριακή που μας πέρασε , προχτές δηλαδή, διάβασα πάλι για τον ίδιο, και αναρωτήθηκα πως μπορούν οι δημοσιογράφοι να κλέβουν τις ιδέες, ο ένας απο τον άλλο, αφουύ κιόλας περάσουν μόλις λίγες βδομάδες. τελικά ειχα άδικο αφού και τα δυο άρθρα, γράφτηκαν με αφορμή την επανέκδοση δύο σημαντικών βιβλίων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, των συλλογών διηγημάτων «Χαμένα κορμιά» (1922) και «Σα θα γίνουμε άνθρωποι» (1924) του Πέτρου Πικρού.

Αν ήταν με το νερό να κόβεται ο βήχας...

«Στο αναμεταξύ εγώ είχα σιαχτεί λιγάκι. Σιαχτεί, ο λόγος το λέει. Να! Πάστρεψα λίγο τα παπούτσια μου με το σάλιο... κάτι παπούτσια! Τέντωσα τις κάλτσες μου και σήκωσα όσο μπορούσα το φουστάνι, για να φαίνουνται καλύτερα τα μπούτια μου. Στην αρχή είπα να τα κατεβάσω πιο κάτω για να φαίνουμε πιο μεγάλη. Μα ήξερα πως τους άντρες... κάτι γέρους προπάντων, τους αρέσουν πολύ οι γάμπες των κοριτσιών. Πόσες φορές εκεί που πήγαινα... Καλέ για πέστε μου!... Τι καταλαβαίνουν τώρα αυτοί οι άνθρωποι και πειράζουν έτσι τα κορίτσια; Κάτι λόγια! Κάτι πράματα! Να τύχει έτσι καμιά φορά ο λόγος... Ας μην τα πολυλογούμε τώρα... Κατέβασα που λέτε δεξιά κι αριστερά τα μαλλιά μου, και με κάθε τρόπο πολεμούσα να φτιάσω τη χτενισιά μου... έτσι σαν κι εκείνες... Φτιασίδι δεν είχα. Τι κρίμα έλεγα... Πώς λυπόμουνα!... Θαρρούσα πως ήταν απαραίτητο γι' αυτή τη δουλειά... Μπα! δεν βαριέστε! Αν ήταν με το νερό να κόβεται ο βήχας... Μόνο να! Εσάς που σας στενοχωρώ, αυτό με πειράζει. Σας το είπα ε; Μήτε και κόκκινο είχα να βάψω τα χείλη μου. Τα βύζαξα κι εγώ κάμποσην ώρα, τα δάγκωσα κιόλας κι έτσι φαινόντανε κόκκινα, κατακόκκινα. Τι τρελή που ήμουνα!... Αμάθητη βλέπετε. Τα ίδια και για την πούντρα· κι αυτήν την θαρρούσα απαραίτητη. Γρατσούνισα το ντουβάρι, πήρα λίγο ξερό σουβά και πασάλειψα τα μούτρα μου, έτσι για πούντρα να πούμε. Παιδί! τι να πεις; Υστερα μ' ένα σβησμένο σπίρτο έβαψα τα ματοτσίνορά μου, και μα την αλήθεια... πού πήγε ο νους μου! Δεν θα το πιστέψετε; Τα στήθια μου! μου φάνηκαν μικρά τα στήθια μου! Αμ βέβαια, πόσο χρονώ ήμουνα τότες!»

Απόσπασμα από το διήγημα του Πέτρου Πικρού «Ξομολογημένα» που δημοσιεύτηκε το 1922 στο βιβλίο «Χαμένα κορμιά».

ένα δέυτερο απόσπασμα του Πικρού, το "σαν παραμύθι" βρίσκεται εδώ.

το πρώτο άρθρο και εν συνεχεία το δέυτερο άρθρο.