Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

η πρωτη συννεφιασμενη κυριακη, με πολυ κρυο.

ναι το χω παρατησει λιγο, το παραδεχομαι, τι να προσπαθεις κιολας αν εστω και οι φιλοι σου δεν διαβαζουν τι γραφεις.


ειναι πως λεμε ουτε η μανα του δεν τον ξερει αυτον, ε εδω αυτο ισχυει στη κυριολεξια. η μανα μου δεν ξερει για το μπλογκ. δηλαδη δεν εχει νοημα, να ξερει. ετσι δεν ειναι?


εχω αρχισει να παραιτουμαι απο τη ζωη γενικοτερα. ειναι και που εχω καιρο να ακουσω κατι ετσι πολυ καλο, καινουργιο, υπεροχο. ειναι που δεν κανουν και πολλα κομεντς, παλια γινονταν λιγος ντορος, τωρα πια τιποτα. λιγο ξενερουα η κατασταση. θα δουμε τι θα κανουμε και με αυτη τη φαση.


παντα υπαρχουν μερικες καλες αξιες που εχουν ομως χαθει στα βαθη του χρονου. καλο σπιτικο κυριακατικο φαγητο της μαμας και αυτο.