ευχες

η μοιρα γραφει πολλες κωμωδιες, αλλα η μαλακια ειναι πως, ειναι κολλημενη με μερικους κακους ηθοποιους που δεν μπορουν να παιξουν καλα. τα χριστουγεννα ειναι μια απο αυτες τις κωμωδιες, που απλα εχει λιγο κοκκινο παραπανω, σαν αιμα περιοδου, ή πρωτης συνουσιας. βρωμικο κοκκινο, σα να κοιτας τον κωλο του αϊ βασιλη μολις σηκωνεται απο το βρωμοελκηθρο. θα μπορουσαν τα χριστουγεννα να βαφουνται κοκκινα αυγα και να τα κρεμανε στο δεντρο, και οι κουραμπιεδες να χρησιμοποιουνται για ταλκ, στον ποπο νεογεννητων. ομως ο κοσμος ειναι πολυ απασχολημενος με το να πηγαινει ΕΞΩ. υπαρχει ενα συναισθημα που τις γιορτες των χριστουγεννων ο μετρητης του χτυπαει κοκκινο στο εγκεφαλικο σημειο που εκκρινει τις χημικες του ουσιες. λεγεται ΖΗΛΕΙΑ. απο ολους για ολα και ολους. νοιωθεις οικτο για τους ανθρωπους που οι γιορτες δεν αλλαζουν κατι για αυτους επειδη δεν αλλαζουν κατι και για σενα. γιορτες ειναι να λες στους γονεις, πως το προτυπο σου ειναι ο αλεξανδρος πετριδης, και να παθαινουν σοκ. επειδη νομιζουν πως θα γινεις οπως σε περιμενουν να γινεις.

χριστουγεννα δεν ειναι οταν ενα χριστιανοπουλο και ενα μουσουλμανακι , λενε μαζι τα καλαντα, αλλα οταν μοιραζουν το χαρτζιλικι των εισπραξεων τους δια του δυο.

αν οι γιορτες δεν ηταν εξορισμου μιζερες, τοτε κανεις δεν θα ενοιωθε την "μελαγχολια των γιορτων".

δοξα εν υψιστοις λαω και επι γης ισοτης,
εν ανθρωποις αναρχια.

α, και οταν μου λειπεις, μελαγχολω.