τωρα τελευταια ειναι πολυ της μοδας η συζητηση περι βιας, βια απο ολους σε ολους, βια απο το κρατος σε εμας και τουμπαλιν. βιας απο εμας σε αλλους, και τουμπαλιμπρε, βια γενικοτερα. στα στενα πλαισια του χωριου μας, της ελλαδιτσας, το θεμα ειναι ποσες βιτρινες θα σπασουν, εαν καποιος πρυτανης θα φαει καμια ξωφαλτση οταν θα παει να το παιξει ηρωας, ποσες bmw θα καουν, ποσο ξυλο περισσοτερο επρεπε να ριξει η αστυνομια, και πως οι προληπτικες συλληψεις βοηθησαν στο να απεφευχθουν τα περσινα. ολοι αυτοι που καθε βραδι στις 8 τα αναλυουν, τα γραφουν, διατυμπανιζουν τον αστικο "πολιτικα σωστο" λογο σαν ευαγγελιο καθημερινης πρακτικης και στασης ζωης ξεχνουν πως η βια εξαρταται απο το που προερχεται. ξεχνουν πως η βια ειναι οπως η βαρυτητα. παντα απο πανω προς τα κατω.
το παραδοξο? οσοι καταδικαζουν τη βια απο οπου και αν προερχεται, χυνουν στην θεα ενος ματωμενου μπερλουσκονι. υποκριτες?
οπως εγραψε και ενας ανωνυμος: " η βία είναι αναγκαία μέχρι εκεί που μπορεί να ωθήσει την ιστορία, να τη βοηθήσει. Πριν μετατρέψει τον άνθρωπο σε κτήνος. " κλεμμενο απο τον καμί, αλλα πρεπει να το θυμουνται ορισμενοι. μανδαρινοβεληδες, γρυψωλακηδες, μικη μαουσηδες, πρετεντεριους, καρατζαφιρερ, χρυσοαυγουλιδη, ο μπερλουσκονι, εκτος του οτι ξερει να χειριζειται καλα τα μιντιακα φωτα σα καλος κονφερασιε, απο τις τοσες πλαστικες, εχει αντοχες στον πονο. εσεις?
ευχαριστω χρηστο.