στο μετανεωτερικο κοσμο που ζουμε, πολλοι δεν καταλαβαινουν πως η κουραση ειναι αρκετη απλα για να αποτρεψει πραξεις, γεγονοτα και ενεργειες. κυταρρικη, σωματικη, ψυχολογικη, αφηνει στο ληθαργο της το υποκειμενο και το μετατρεπει σε ερμαιο του αντικειμενου, του ρηματος ή του κατηγορουμενου, αναλογα με την βιαιοτητα του νοηματος της προτασης. αν το ανθρωπινο γενος ειναι τοσο κουρασμενο για την εξεγερση, αναρωτηθηκα αν μπορει να ριζοσπαστικοποιησει τις αμοιβαδες. και αν ναι, ποιος ακριβως μπορει να το κανει? οι φιλοσοφοι, οι πολιτικοι ή οι γενετιστες ?
προσπαθω να καταλαβω αν μπορεις να κανεις πραγματα χωρις να εχεις την υποστηριξη των ανθρωπων στους οποιους αναφερεσαι. με αλλα λογια, μπορουμε να κανουμε την επανασταση για το προλεταριατο , χωρις την θεληση του προλεταριατου? (δεν αναφερομαι σε αρνηση, αλλα σε αδρανεια του προλεταριατου). ή ακομη καλυτερα γινεται να κανουμε επανασταση χωρις το προλεταριατο ? ο λενιν εγραφε οτι στην σοβιετικη ενωση της εποχης του το προλεταριατο δεν ηταν παρα "μια σταγονα στον λαϊκο ωκεανο". δεν το εννοουσε ποσοτικα αλλα ποιοτικα. ισως να ισχυει και σημερα, δεν εμπιστευομαι ομως τα συγχρονα στατιστικα και η ερωτηση αναδιαμορφωνεται. γινεται να κανουμε την επανασταση για τον λαϊκο ωκεανο χωρις τον λαϊκο ωκεανο? οταν αυτος κοιμαται?
εκει που χτιζονται οι συνειδησεις κερδιζονται και χανονται οι μαχες σημερα. και ο λαϊκος ωκεανος , που στην ελλαδιτσα ειναι ενα πελαγος χωρις βαθος, αντι για εξεγερση, ζηταει λοβοτομη απο τους πατριωτες συντακτες της ελευθεροτυπιας με δωρο αγαλματα. αγαλματα και ειδωλα στα χακι, "λεβεντες" φανταρους, προτυπα καλου πολιτη φανταρου φοιτητη εργαζομενου που ειναι ετοιμος να θυσιαστει μενοντας ακουνητος στο καθηκον χτυπημενος απο τους "τρομοκρατες". μεσω των προτυπων αυτων στο ονομα της εθνικης ενοτητας σε"δυσκολους" καιρους της κρισης που ο ιδιο ο καπιταλισμος εχει επιβαλλει, χτιζεται η κοινωνικη εκμεταλλευση. εκμεταλλευση και καταπιεση καθημερινη, με εμας να κοιταμε το μελλον σκεφτομενοι πως θα παρουμε την αληθινη ζωη στα χερια μας αξιοπρεπως, χωρις να ομφαλοσκοπουμε και πολυ περισσοτερο, χωρις να θελουμε αλλους "ηρωες" παιδια της διπλανης πορτας που αφηνουν αλλους να αποφασιζουν για αυτους.
εδω το προγραμμα της καταληψης πρυτανειας του πολυτεχνειου κρητης.
προσπαθω να καταλαβω αν μπορεις να κανεις πραγματα χωρις να εχεις την υποστηριξη των ανθρωπων στους οποιους αναφερεσαι. με αλλα λογια, μπορουμε να κανουμε την επανασταση για το προλεταριατο , χωρις την θεληση του προλεταριατου? (δεν αναφερομαι σε αρνηση, αλλα σε αδρανεια του προλεταριατου). ή ακομη καλυτερα γινεται να κανουμε επανασταση χωρις το προλεταριατο ? ο λενιν εγραφε οτι στην σοβιετικη ενωση της εποχης του το προλεταριατο δεν ηταν παρα "μια σταγονα στον λαϊκο ωκεανο". δεν το εννοουσε ποσοτικα αλλα ποιοτικα. ισως να ισχυει και σημερα, δεν εμπιστευομαι ομως τα συγχρονα στατιστικα και η ερωτηση αναδιαμορφωνεται. γινεται να κανουμε την επανασταση για τον λαϊκο ωκεανο χωρις τον λαϊκο ωκεανο? οταν αυτος κοιμαται?
εκει που χτιζονται οι συνειδησεις κερδιζονται και χανονται οι μαχες σημερα. και ο λαϊκος ωκεανος , που στην ελλαδιτσα ειναι ενα πελαγος χωρις βαθος, αντι για εξεγερση, ζηταει λοβοτομη απο τους πατριωτες συντακτες της ελευθεροτυπιας με δωρο αγαλματα. αγαλματα και ειδωλα στα χακι, "λεβεντες" φανταρους, προτυπα καλου πολιτη φανταρου φοιτητη εργαζομενου που ειναι ετοιμος να θυσιαστει μενοντας ακουνητος στο καθηκον χτυπημενος απο τους "τρομοκρατες". μεσω των προτυπων αυτων στο ονομα της εθνικης ενοτητας σε"δυσκολους" καιρους της κρισης που ο ιδιο ο καπιταλισμος εχει επιβαλλει, χτιζεται η κοινωνικη εκμεταλλευση. εκμεταλλευση και καταπιεση καθημερινη, με εμας να κοιταμε το μελλον σκεφτομενοι πως θα παρουμε την αληθινη ζωη στα χερια μας αξιοπρεπως, χωρις να ομφαλοσκοπουμε και πολυ περισσοτερο, χωρις να θελουμε αλλους "ηρωες" παιδια της διπλανης πορτας που αφηνουν αλλους να αποφασιζουν για αυτους.
εδω το προγραμμα της καταληψης πρυτανειας του πολυτεχνειου κρητης.
Αναρτήσεις
