Κάθε βράδι πριν πάω στο κρεβάτι για ύπνο, πλένω τα δόντια μου, βάζω ένα ποτήρι παγωμένο νερό, ανάβω το πορτατίφ στο κομοδίνο με το δεξί χέρι, αφήνω το ποτήρι με το νερό στο κομοδίνο, βγάζω τα γυαλιά μου και τα αφήνω δίπλα μου, μετά βγάζω παντελόνι - κάλτσες - μπλούζα με αυτή την σειρά, πετώντας τα διαδοχικά σε μια καρέκλα δίπλα στην ντουλάπα, παίρνω το ποτήρι με το παγωμένο νερό στο αριστερό χέρι, ανοίγω το δέυτερο συρτάρι απο το μπλέ κομοδίνο τραβάω ένα χαρτί από μέσα, κλείνω το συρτάρι, στην συνέχεια πίνω το νερό καθώς τα δόντια μου πονάνε απο το κρύο νερό, αφήνω πάλι το ποτήρι στο μπλέ κομοδίνο άδειο και ιδρωμένο απο το παγωμένο νερό, ξαναφοράω τα γυαλιά μου και ξεκινάω να διαβάζω το χαρτί που κρατάω το δεξί μου χέρι:
"Οι επαναστάσεις δεν είναι παιδιάστικα παιχνίδια ούτε φλυαρίες ακαδημαϊκών, όπου μοναχά οι ματαιοδοξίες αλληλοεξοντώνονται, ούτε αγώνας φιλολογικός όπου το μόνο που χύνεται είναι μελάνι. Η επανάσταση είναι πόλεμος κι όποιος λέει πόλεμος εννοεί καταστροφή ανθρώπων και πραγμάτων. Είναι αναμφίβολα θλιβερό για τον άνθρωπο, που ακόμα δεν ανακάλυψε ένα πιο ειρηνικό μέσο προόδου, όμως ως τις μέρες μας η ιστορία δεν προχωρά ούτε βήμα χωρίς να βαφτιστεί στο αίμα. Μιχαήλ Μπακούνιν"
Ξανανοίγω το δέυτερο συρτάρι του μπλέ κομοδίνου με το αριστερό χέρι τοποθετώ το χαρτί εκεί που ανήκει, κλείνω το συρτάρι, βγάζω τα γυαλιά μου αφήνοντας τα δίπλα στο ποτήρι, κλείνω το φως, ξαπλώνω, αγκαλιάζω σφιχτά το μαξιλάρι, σκουπίζω πάνω του κάποια δάκρυα, το αγκαλιάζω ακόμα πιο σφιχτά και προσπαθώ να κοιμηθώ.
Αναρτήσεις
