Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011
ελεύθερο σχεδιάσμα σε ρολό χαρτί που τελειώνει
ξέρω γω όλα αυτά που γίνονται τον τελευταίο καιρό δεν μου κάθονται καλά και μ'έχει πιάσει ένας πόνος στην κοιλιά.
μ΄όλα αυτά που μας ανακοινώνουν καθημερινά, εργασιακές εφεδρείες και είμαι λέει πρεκαριάτο κι απολύσεις και με μέτρα απανωτά
μου'ναι δύσκολο πια να αραδιάζω λέξεις εδώ μέσα, γενικά έχω μήνες να γράψω δυο τρία πράγματα ιντερνετικά
πρώτη φορά οι σωληνώσεις του μυαλού μου μοιάζουν με τους υπόνομους του στομαχιού μου κυριολεκτικά
ξέρεις, όπως όταν τρως μπέργκερ σουβλάκια πίτσες και τα λοιπά,
τζάνκ
μόνο διαβάζω ακούω βλέπω βλέπω βλέπω, ξαναδιαβάζω ακούω και παρατηρώ ζαλισμένος και τρώω
τζάνκ
βουλώνει το σύστημα και δε χέζεις πια με την ίδια ευκολία που έχεζες παλιά,
όταν ρε παιδί μου έτρωγες πιο καλά, είτε φαγητό απο γκόμενα είτε τάπερ απο τη μαμά βασικά μαγειρευτά
νοιώθω πως δεν μπορώ ναρθρώσω λέξη γενικά, πως το λένε στα μεταπολιτευτικά νεοελληνικά
δεν μπορώ να σκεφτώ όπως σκεφτόμουν πριν δυο χρόνια που τα πράγματα δεν ήταν τόσο πιεστικά και δολοφονικά
ο εγκέφαλος μου έχει βουλώσει όπως όταν βουλώνει ο κώλος μου και πονάει αυτό τρελά
κάτσε να δεις να το εδώ τόχω-τόχω τον νεολογισμό τώρα τον αφήνω: νοητική δυσκοιλιότητα του υπέρφλωρουγραφιά.
(ήχος ξετυλίγματος απο χαρτι τουαλέτας)
(ήχος απο καζανάκι)
(ήχος απο ζώνη και παντελόνι)
(ήχος από τρία βήματα)
(κλείνει το φώς και σταματάει το ανεμιστηράκι εξαερισμού του μπάνιου)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σημασια δεν εχει η ντοπα, αλλα η συμμετοχη.