Σαββατόβραδο στην άλλη μεριά

Τα σαββατόβραδα οι μικροαστοί ντύνονται με τα καλά τους λες και πάνε σε γάμο. Οι άντρες φοράνε τα βελούδινα σακάκια τους και οι σύζυγοι τους τα πιο εκθαμβωτικά κοσμήματα που διαθέτουν. Όσες κυρίες θέλουν να δείχνουν ακόμα πιο όμορφες έχουν πάει κομμωτήριο απο νωρίς και υποχρεωτικά οι κύριοι πάνε το αυτοκίνητο τους για πλύσιμο. Στις 10 τη νύχτα επιβιβάζονται στα αυτοκίνητα και ξεκινούν με προορισμό τις φτωχογειτονιές της πόλης. Εκεί περνώντας μέσα απο τα δρομάκια με χαμηλή ταχύτητα, βλέπουν πως ζεί ο κόσμος με τα πολλά παιδιά και τα ανοιχτά σπίτια. Οι κυριές παρατηρούν με ένα μηδίασμα μέσα απο το παράθυρα ενώ οι σύζυγοι τους κοιτούν απορημένοι απο το παρμπρίζ. Αυτές οι βόλτες είναι όχι απο περιέργεια για το τι συμβαίνει στην άλλη άκρη της πόλης, όλοι ξέρουμε πόσο φτωχικά είναι αυτά τα προάστια. Αυτές οι βόλτες είναι η επιβεβαίωση που αναζητούν οι επιβάτες των πολυτελών αυτοκινήτων για την λατρεία της μιζέρια τους. Νοιώθουν τυχεροί που νοιώθουν άσχημα για κάποιους άλλους και ευχαριστούν τον θεό για αυτό. Η περιήγηση τελειώνει γρήγορα, μπορεί να γίνουν επικίνδυνες αυτές οι γειτονιές.

Ο συνοδηγός λέει κάποια στιγμή.

- Τι τυχεροί είμαστε που έχουμε και αυτά που έχουμε...

- Όπου φτωχός και η μοίρα του αγάπη μου.

ακούγεται απο το πίσω κάθισμα ενώ ο οδηγός πατάει το γκάζι με την ψυχή του.