λατερνα opa και φιλοτιμο

• με τι θρασος θα μπορεσει ο δολοφονος μπατσος να κοιταξει την μανα στα ματια ? δεν μπορω να καταλαβω.

• εχει φτιαξει ποτε κανεις σαντουϊτς με μακαρονια μεσα ? δεν εχω ακουσει ποτε κατι τετοιο.
  

• η γριπη των πτηνων και η γριπη των χοιρων ηταν οντως επικινδυνες ή απλα ηταν ενα κολπο για να κονομησουν οι φαρμακευτικες?
  μηπως ειμαι θυμα που εκανα το εμβολιο ? δεν ξερω αλλα νοιωθω λιγο μαλακας που στηθηκα στην σειρα με χειρουργικη μασκα.

• στο banquet θελουν να μας πεισουν πως φταινε τα συνδικατα που εκλεισε το μαγαζι και οχι το αφεντικο. θα μας τρελανετε ρε ?
  

• ποσο βλαμμενος μπορει να ειναι καποιος που βλεπει γιουροβιζιον και χαιρεται ? δεν μπορω να φανταστω. πως τους ριζοσπαστικοποιεις αυτους ? ειλικρινα δεν ξερω.
  

• η ηθικη χρεωκοπια προηγειται της οικονομικης ? ή η οικονομικη προηγειται της ηθικης χρεωκοπιας? δεν μπορω να καταλαβω.

• η κυβερνηση νομιζει οτι με την τακτικη του μαστιγιου και του καροτου θα διορθωθουν τα πραγματα? δεν ξερω.
  

• αλλοι πηγαινουν σε σουπερμαρκετ γεμιζουν τα καροτσια και ειναι τα αφηνουν εκει. μα ποσο βλακεια πια. ειναι διαμαρτυρια αυτη ? δεν νομιζω.
  

• δημιουργωντας μικρες εκτονωσεις νομιζουν οτι η κοινωνικη εκρηξη θα αποφευχθει? δεν ξερω.
  

• μισο κιλο βοδινο κοστιζει 13 ευρω . παμε καλα ρε ?
  

• το κρατος περιμενει απλα να περασει η αναταραχη και να μας γαμησει κυριολεκτικα ? αν ναι τι καθομαστε τοτε ? δεν ξερω γαμωτο.
  

• ο αλλος πηρε τα φραγκα και πηγε στο αζερμπαϊτζαν! ποτε εγινε χολυγουντ η ψωλοκωσταινα? δεν εχω καταλαβει.
  

• αυτο που εχω καταλαβει εδω και τοσο καιρο:
  
  οταν τα παιρνει ενας λεγεται μιζα και σκανδαλο, οταν ομως τα παιρνουν ολοι λεγεται δημοκρατια.

καντο να φανει σαν ατυχημα.

1/3 της ζωης υπνος
1/3 της ζωης σε φαϊ,σκατα και χαβαλε
1/3 της ζωης για την δουλεια που μισεις

μα πες μου
και τι κανεις τετοια ωρα ξυπνιος ρε αρχιδι
που εισαι παλι
δεν εχεις διαβασμα για την εξεταστικη?
μηπως θες μπουνιες?
θες λεφτα?
θες ναρκωτικα?
θες ερωτα?
ή μηπως θες την λιστα με τα Εργατικά “Ατυχήματα” Απρίλη-Μάη 2010 ?

Ορμητήριο πειρατών της ιδιοτέλειας

Η αντιγραφή ξένων δημοσιογραφικών προτύπων, σε μια Ελλάδα του '80 που θύμιζε περισσότερο Μέση Ανατολή παρά Δύση, φάνηκε παράταιρη από την αρχή. Κάποιοι επιχείρησαν έτσι να αντισταθμίσουν τη στέρηση και τον καταναγκασμό που κυριαρχούσαν στα κομματικά μαντριά της μεταπολίτευσης, αρχικά στα περιοδικά κι έπειτα στην τηλεόραση. Σιγά σιγά έπεισαν πολλούς ότι το μόνο που τους έλειπε για να είναι ευτυχισμένοι ήταν αυτό που δεν έλειπε από τον διπλανό τους· καμία ικανοποίηση ποτέ, μόνο υπερκατανάλωση. Η στιγμή αποκόπηκε από την εμπειρία, το σώμα προβλήθηκε ενοχικά με αναπαραστάσεις μίσους, η σεξουαλική απελευθέρωση ήρθε καθυστερημένα από την πίσω πόρτα, σαν άλλο ένα αγαθό της δήθεν ευμάρειας, χωρίς να έχει περάσει από την κοινωνία· κατακερματίστηκε και κρεμάστηκε στα περίπτερα για να πουληθεί. Από την παραγωγή για την ανάγκη περάσαμε στην παραγωγή της ανάγκης, μια πολιτιστική εκδοχή του θατσερικού There is no alternative, σε μια κοινωνία με τεράστια παράδοση στην εσωστρέφεια.

Το παραμύθι της ισχυρής Ελλάδας -ισχυρής με τη μαφιόζικη έννοια- ειπώθηκε τόσες φορές που έγινε μοιραία το φανταστικό διακύβευμα μιας αρκετά μεγάλης μερίδας ανθρώπων, μπλέχτηκε με το σκυλο-ποπ, τα καταναλωτικά δάνεια και τον εθνικισμό και βοήθησε να φουντώσει η ξενοφοβία. Διαπλάθοντας ένα έθνος χαμηλής συναισθηματικής νοημοσύνης σύμφωνα με τα δικά της μέτρα -αλλά και στηλιτεύοντάς το ταυτόχρονα ως απολίτιστο- η νέα ισχυρή τάξη του λαϊφστάιλ οραματίστηκε μια χώρα ιδιωτικό ορμητήριο πειρατών της ιδιοτέλειας και σε ορισμένο βαθμό το πέτυχε. Οποιος παρέκκλινε, όποιος έβλεπε τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα αυτής της επιβολής -που με τους Ολυμπιακούς άγγιξε την καθολική παράνοια και αναβαθμίστηκε αισθητικά- χαρακτηριζόταν στην καλύτερη περίπτωση γραφικός και στη χειρότερη εσωτερικός εχθρός.

Η νευρικότητα του λαϊφστάιλ επιχείρησε να αφαιρέσει κάθε ίχνος πραγματικής ζωντάνιας από τους νέους, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συμβεί. Χώρισε τη νεολαία σε «φυλές» αναπαράγοντας τους χοντροκομμένους, αρχαϊκούς διαχωρισμούς της μουσικής βιομηχανίας, την ίδια εποχή που πάνκηδες, ροκαμπιλάδες και φρικιά ήταν όλοι μαζί στις συναυλίες και στον δρόμο. Ποτέ δεν πήραν χαμπάρι τι έτρεχε πραγματικά ούτε στη μουσική ούτε στο underground, πουθενά. Οικειοποιήθηκαν με το έτσι θέλω ένα σωρό σύμβολα που σήμαιναν κάτι, αλλά όταν πέρασαν στα χέρια τους έγιναν απλά μασκαριλίκια, και αυτό ήταν από μια άποψη απελευθερωτικό, γιατί έτσι τα σύμβολα -στο ροκ εν ρολ για παράδειγμα- έγιναν για πάρα πολλούς περιττή υπόθεση.

Σήμερα, όλο αυτό το παραλήρημα, η συλλογική ενοχοποίηση από τις ίδιες μούρες που επί χρόνια μας έλεγαν ότι όποιος δεν καταναλώνει δεν υπάρχει, προδίδει την αγωνία τους, γιατί οι μάσκες έχουν πέσει και το παραμύθι δεν πουλάει πια. Το ότι συνεχίζουν να περιφέρονται στα τηλεοπτικά στούντιο, λες και δεν τρέχει τίποτε, απλώς επιβεβαιώνει το θράσος τους.

Last Drive, ροκ συγκρότημα

απο την καθημερινή

γαμω τη μαλακια μας.

ειναι κατι κειμενα που θα επρεπε να εχουμε ηδη διαβασει,

ειναι κατι βιβλια που θα επρεπε να εχουμε ηδη τελειωσει,

ειναι κατι συζητησεις που θα επρεπε να εχουμε ηδη ανοιξει,

ειναι κατι μουσικες που θα επρεπε να εχουμε ηδη ακουσει,

ειναι κατι συνθηματα σε τοιχους που θα επρεπε να ειναι ηδη εκει,

ειναι κατι ηπειροι τις οποιες θα επρεπε να τις εχουμε ηδη επισκεφτει,

ειναι κατι κουβεντες που θα επρεπε ηδη να εχουμε πει,

ειναι κατι κομματια που θα επρεπε να εχουμε ηδη προβαρει,

ειναι κατι σκιτσα που θα επρεπε ηδη να ειναι στο φινιρισμα,

ειναι κατι κατι καιροι που θα επρεπε ηδη να εχουμε εξεγερθει.

γιατι

αν δυο γνωστοι μου επαιρναν τα οπλα επειδη εχουν απηυδησει,
θα αναρωτιομουν αν ειναι με τα καλα τους ή οχι.

αν χιλιοι γνωστοι μου επαιρναν τα οπλα, τοτε θα επιανα οπλο και γω.

unhappy birthday 51

ο τιτλος του παροντος ιστιολογιου ειναι εμπευσμενος απο ενα ντοκιμαντερ για τον ανθρωπο που η φωνη του συμπληρωνει σημερα 51 χρονια ζωης και τα μισα περιπου χρονια συνεχομενης επιτυχιας. που οι στιχοι του προκαλουν ριγος και η παρουσια πανω και κατω απο την σκηνη παλι ριγος. θα μπορουσα να γραφω απειρα για αυτον, μου ομως αρκει που ειναι τοσο ομορφος ακομα και στην πεμπτη δεκαετια της ζωης του.

happy birthday MORRISSEY.



" A sad fact widely known
The most impassioned song to a lonely soul
Is so easily outgrown
But don't forget the songs that made you smile
And the songs that made you cry
And the songs that saved your life "

The Smiths, 'Rubber Ring'

ΕΞΥΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

ανανεωσα καπως τα λινκ μου, για ριχτε μια ματια, αξιζει.
εκει κατω δεξια.

πλεϊγκραουντ μπλογκς

πλεϊγκραουντ νόϊζ, γιατι τους αγαπαμε.

ακουγεται πως θελουν να κανουν τα μπλογκς ανωνυμα. ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ. (και στα μουνια μας αντιστοιχα)

film socialisme

μιας και ο εν λογω κυριος τις τελευταιες μερες αναφερεται πιο πολυ στα μεσα λογω των δηλωσεων του για την κριση στην ελλαδα παρα για την ταινια του, αυτο ειναι το τρεϊλερ της νεας ταινιας του γκονταρ, και εδω ειναι ολοκληρη για ελευθερο download που ο ιδιος ο γκονταρ επετρεψε. επισης εκτος απο το Film Socialisme, μια κολεξιόν απο τα κλασσικα πλεον φιλμ του ειναι επισης διαθεσιμα προς κατεβασμα.

20 μαη αγρια απεργια

γυριζω τον χρονο 15 μερες πισω και σκεφτομαι οσα ειχαν γραφτει και οσα ειχαν ειπωθει.
πριν ο κοσμος κατεβει στην απεργια τις 5ης μαη.
και στο διαδικτυο και στα καφενεια και στις δουλειες και στα σαλονια και στους δρομους.
ποσες χιλιαδες ανθρωποι ηταν στον δρομο στις 5 μαη.
καποιοι δολοφονηθηκαν.
καποιοι τρομοκρατηθηκαν.
καποιοι πεισμωσαν.
ελπιζω να εισαι ενας απο τους τελευταιους.

ΦΠΑ

βασικα, θα κανουμε το σκατο μας παξιμαδι
γιατι ερχουνται δυσκολοι καιροι
προχτες για πρωτη φορα επεστρεψα πραματα στο σουπερμαρκετ στο ταμειο
γιατι δεν τα εκτιμησα καλα και επεσα εξω
τους ειπα
"συγνωμη, δεν εχω συνηθησει ακομα τον νεο συντελεστη ΦΠΑ"
και εφυγα
μου κρατησε το καροτσι με οτι ειχε μεινει μεσα
και το ευρω που ειχα βαλει στο καροτσι
δεν κλαιω το ευρω
ολοσδιολου
η μήπως ολωσδιόλου ?
δεν το κλαίω
που δεν έχω συνηθισει τον νεο συντελεστη ΦΠΑ κλαιω

φρικη

ειναι κοινο μυστικο πως η ιστορια επαναλαμβανεται.

τριανταπεντε χρονια πριν στο βιετναμ

σημερα στο αφγανισταν.

ο απολυτος παραλληλισμος.

ΑΓΡΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΡΑ.