Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

τραςντανς



ευκολο το ξεφαντωμα, ομως για να μην ξεχνιομαστε, η προωθηση, αναπαραγωγη και η ως επι το πλειστον
επιβολη του ηλιθιου ως αστεια αποψη, ειναι η κερκοπορτα της φασιστοποιησης της αισθητικης.

ο εκφυλισμος της σε μια αισθητικη του ελαφρου που χωριζεται σε χοντροκομμενα αστεια και ανοστη σοβαροφανεια,
μιας αισθητικης με αυτοεκπληρουμενη και ανεμπνευστη "μεγαλοπρεπεια"
... τοση μεγαλοπρεπεια οση της
προσφερουν οι γελωτοποιοι οποιας εκαστοτε "αυλης" των νεων μεσων.

γιατι αυτος που καλοπερναει συνεχεια και γελαει συνεχεια, κατανταει χαζος. Και εκεινος που σκεφτεται μονο τα σοβαρα, κακος και πολλες φορες μιζερος. ετσι λοιπον η αισθητικη του παρατραγουδου γινεται τοσο τρομακτικη, οσο μια κοινωνια με επιπεδο χειροτερο και απο αυτο των πιστοποιημενα ηλιθιων. μια κοινωνια που προσπαθει να γελασει με τον διπλανο της, γιατι δεν μπορει να κοιταχτει στον καθρεφτη της.


αφιερωμενο στον Γιαννη ευχαριστωντας τον για τις πολλες σκεψεις - παρατηρησεις του πανω σε ζητηματα της συγχρονης ζωης.

1 σχόλιο:

σημασια δεν εχει η ντοπα, αλλα η συμμετοχη.