μπουκαλια.

οι ανθρωποι του βορρα, κατεβηκαν στο νοτο και οι ανθρωποι του νοτου, ανεβηκαν στον βορρα. τι παραξενος συνδιασμος,

ο κοσμος αλλα και ο κοσμακης ψωνιζει επιπλα, τσουρεκια, γουνες, πριονοκορδελες. ενας αδερφικος φιλος κρυβει στην ντουλαπα του μπουκαλια νερου voss, το σπιτι της μανας μου εχει χεστει πανω του απο τα απειρα χριστουγεννιατικα στολιδια, κατι παλιοι γειτονες εχουν βγαλει παρα πολλες ασπρες τριχες και "γω τους βαρέθηκα όλους. είναι καιρός να μιλήσουμε για ανθρώπους που δουλεύουνε στα σκοτεινά εργοστάσια της ΒΙ. ΠΕ. Λαμίας." αυτοι δεν παιρνουν αδεια για χριστουγεννα και πασχα, ουτε καλοκαιρια ουτε ποτε τους. μονο ξερουν πως για να ξεπλυνουν ολοι οι υπολοιποι τις τυψεις απο ηλιθιες κρεπαλες των διακοπων, θα 'ρχιζουν να θυμουνται τους ανημπορους - τους κατατρεγμενους - τους αποκληρους. οι ανθρωποι του δρομου ειναι παντα εκει διπλα στις παραπανω κατηγοριες ανθρωπινων οντων. ισως επειδη οι ανθρωποι του δρομων και τον σοκακιων και των λεωφορων φορανε μαυρα και δεν φαινονται. ισως επειδη η απλα η τριχοευφυϊα τους ειναι σε ενα σταδιο που δεν βοηθαει την επιβιωση των ανωθεν κατηγοριων. παντως, ειναι παντα εκει και τουλαχιστον τους βλεπουν καθε μερα χωρις να ντρεπονται να τους κοιτανε στα ματια. δεν υποκρινονται πως αυτες οι ομαδες ανθρωπων δεν υπαρχουν. ( τριχοευφυϊα - θα ακολουθησει επομενο αναλυτικο ποστ για την εννοια αυτη.)
θα στουμπωσουν ολοι απο τους μελομακουροναμπιεδες. το φοβαμαι αυτο για μερικους τζιτζιφιογκους με προοπτικες κοιλαρα. ευτυχως εγω χεζω δυο φορες την μερα, οποτε δεν εχω τετοιο προβλημα. οι γιορτες παντα ηταν περιοδος που οι αγιοβασιληδες του καθε δημου και μη ηθελαν να καπνιζουν την πιπα της ειρηνης ξεροντας πολυ καλα πως καποιοι δεν εχουν καμια ορεξη να καπνισουν.

και πως καποιοι αλλοι που δεν ξεχνουν ΠΟΤΕ, απλα περιμενουν τους σαντακλαους να βγαλουν τις στολες και να φορεσουν παλι τα κουστουμια. τους περιμενουν στην γωνια.
τα γκαλα για τα παιδακια χωρις τσινορα, θα μαζευουν στα κρυφα φετος λεφτα για να μη δανειστει η χωρα απο το δντ. τα λεφτα υπαρχουν, απλα δεν ξερουμε που ειναι. οπως και τα 300 μπουκαλια του ρεσαλτο. αυτα τα μπουκαλια τι εγιναν ?

τοση ωρα ετρωγα. εφαγα ενα ολοκληρο κεΪκ, ΦΟΥΣΚΩΣΑ. αρκετα.

ευτυχισμενο το 1967.

Α και αυτη η αφισα μου θυμιζει αυτη τη φωτογραφια για καποιο περιεργο λογο. τι παραξενος συνδιασμος.

και κατι της τελευταιας στιγμης, δες εδωωωω. γιατι οι εγινε μια μεγαλη μαγκια με τους ratm