προμπλεμ.

σημερα παραδεχτηκα πως εχω προβλημα. ναι εχω προβλημα με το πρωϊνο ξυπνημα. τεραστιο προβλημα για την ακριβεια. καποιοι συνηθιζουν να λενε πως το πρωϊνο ξυπνημα ειναι τρομοκρατια, τωρα που το ξανασκεφτομαι εκτος απο τρομοκρατια ειναι απολυτως χοντραδα, κακογουστο και ανεπιτευκτο. ανεπιτευκτο εαν εχεις κοιμηθει μετα τις 1-1.30 τα μεσανυχτα και γενικοτερα εαν το πρωι βρεχει αρκετα ωστε να απολαμβανεις την βροχη απο τη κρεβαταρα σου. ή εστω αν δεν εινα και κρεβατι, τον καναπε που εχεις μετατρεψει ή τον καναπε που μετατρεπεται σε κρεβατι. θα μου πειτε βεβαια πως το αν θα ξυπνησεις εξαρταται απο το ΠΟΣΟ πρεπει να ξυπνησεις. δηλαδη αν πρεπει να πας για δουλεια, πρεπει να ξυπνησεις. αν εχεις να πας να κανεις ακτινογραφιες πρεπει να ξυπνησεις, αν εχεις να προλαβεις κανενα αεροπλανο πρεπει να ξυπνησεις. και αν πρεπει να πας για εξεταση μαθηματος, πρεπει να ξυπνησεις και να πας.. θεωρητικα παντα. γιατι εγω σημερα δεν πηγα. ειχα βαλει στοχο να ξυπνησω στις 6.40 να κανω τα ντουζ μου τα σκοτζεζικα, να παρω την πρωϊναρα μου και να ερθει το αρσενικο μου ετερο ημισυ εδω στο νησι να με παρει και να φυγουμε κατα τις 7.15 να παμε να πιασουμε καμια αξιοπρεπη θεση στο αμφιθεατρο. και με επαιρνε καποιος τηλεφωνα το πρωϊ να ξυπνησω. αυτος ηταν σιγουρα, δεν μπορουσα ουτε να σηκωθω. λες και δεν ειχα μυς να στηριξω χερια και ποδια. και κατα ενα περιεργο τροπο ο σπαστικος ηχος του τηλεφωνου του σπιτιου μου (που το μισω ειναι ενα τηλεφωνο γραφειο που καβατζωσα απο τη μανα μου) με νανουριζε μεσα στη μαστουρα του υπνου. δεν τα καταφερα. οχι πως θα το περνουσα το μαθημα αλλα ετσι για το ντάϊ τράϊν που λενε και οι αμερικανοι. και ηθελα να παω γιατι ειχα παρα πολυ καιρο να ξυπνησω τοσο νωρις, απο την προηγουμενη εξεταστικη (του ιουνιου) αλλα και πιο πολυ γιατι μετα θα πηγαινα για καφε με τους συναδελφους μου, στο καφε που συνεχως παμε διπλα στη παραλια. εκει που σκαει το κυμα δηλαδη. ναι ναι, ζηλεια ψωρα, και κανει και τον καφε τον κανει σουπερ καλο και 11 το πρωϊ θα ειχαμε τελειωσει , και θα πιναμε την καφεδια μας, και θα πηγαιναμε να φαμε τις φαγηταρες μας μετα καπου και μετα θα πηγαιναμε σπιτι και θα ριχναμε κανα υπνο ξεγυρισμενο μεσημεριανο, παουερναπ και τσουπ απογευματακι παλι προετοιμασια για το επομενο μαθημα το αυριανο ΠΟΥ ΠΑΛΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ 8 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΪ . ενταξει δεν τρεχει τιποτα θα περασει και το αυριανο, δηλαδη εχεις τους μαλακες που βαζουν δυσκολα θεματα εχεις και να ξυπνησεις τοσο πρωϊ, μαλλον δεν θα περασει ποτε. δηλαδη δεν φταινε αυτοι εγω φταιω που δεν μπορω να ξυπνησω. και το χειροτερο ειναι ο υπνος μετα, με τις τυψεις να σου επιτιθονται και τους εφιαλτες σα σηριαλ στο υποσυνειδητο. και να ξυπνας ακριβως 11.02 ...
"το πρωϊνο ξυπνημα ειναι υγεια ρε τοσιο", θυμαμαι να λεει ο πατερας μου, "εισαι παραγωγικος, κανεις πραγματα, κερδιζεις τη μερα σου, κερδιζεις τη ζωη σου." μολις τωρα ανακαλυψα γιατι στη ζωη μου χανω παντοτε τα παντα.