σαλατα

πηγαινα να τη βρω απο τον κηπο. μηπως και την πετυχω δηλαδη , γιατι δεν ειχαμε ραντεβου. κηπο ελεγαν το μαγαζι μεσα στο παρκο, το μαγαζι που συνηθιζει να πηγαινει τα μεσημερια, να παραγγελνει μια ελληνικη σαλατα, μια πορτοκαλαδα και να ανοιγει τα βιβλια της να διαβασει ελληνικα.
ποτε δεν μου αρεσε η σαλατα τους, φαινονταν σα ψευτικη, οι ντοματες κατακοκκινες, ολοϊδια κομμενες. τα αγγουρια κρυα, τοσο κρυα που αν η σαλατα ηταν κοκτεϊλ λαχανικων σιγουρα θα ηταν ο παγος.οι πιπεριες πρασινες σα βασιλικος, λιγο πιο ανοιχτο απο το πρασινο του βαζελου, μονο που δεν εχουν γευση πιπεριας. ουτε καν βασιλικου. εχουν υποτυπωδη γευση πιπεριας, σε αντιθεση με τα κρεμμυδια που συνηθιζουν να κανουν αισθητη την παρουσια τους μεσα στη γαβαθα και να δηλωνουν φωναχτα οτι αυτο το συνοθυλευμα λαχανικων θεωρειτο πρακτικα ελληνικη σαλατα. η φετα γενικως δεν της αρεσει "gross" μου λεει οταν την αντικριζει και το κρητικο ελαιολαδο απλα αντικαθιστα καθε αλλο ρευστο που θα μπορουσε να υπαρχει εαν αυτο το πραγμα λεγονταν ελληνικοσαλατοσουπα. το λαδι τους δεν εχει καμια ιδιαιτερα ελκυστικη γευση ή μυρωδια, οποτε υποθετω πως μονο σα λιπαντικο λειτουργει. για να κατεβαινουν πιο ευκολα στον ουρανισκο τα κομμενα κομματια της σαλατας.
οπως ειπα, δεν ειχαμε ραντεβου, απλα περασα επειδη ηταν στη βολτα του γυρισμου για το σπιτι. μπας και την πετυχω. καθησα σε ενα τραπεζι του καφεστιατοριου και ενω ειχα ηδη φαει μεσημεριανο πριν λιγο παρηγγειλα μια ελληνικη σαλατα χωρις φετα, μια πορτοκαλαδα και μια μπιρα για μενα. ηπια την μπιρα, εφαγα την σαλατα, πληρωσα, ηπια την πορτοκαλαδια να στρωσει η γευση και εφυγα για το σπιτι.