Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

πυρετώδεις εφιάλτες

Ξύπνησα πολύ ιδρωμένος από τον ήχο των μεγαφώνων που έπαιζαν το τραγούδι του πρωϊνού ξυπνήματος. Κοιμόμουν τόσο βαθιά που ο εθνικός ύμνος δεν κατάφερε να με ξυπνήσει στις 06.30. Ευτυχώς που δουλεύω αργά και υπάρχει το πρωϊνό τραγουδάκι για να ξυπνούν τα πιτσιρίκια για να πάνε σχολείο. Για ακόμη μια φορά στον ύπνο μου είχα ξαναζήσει τις στιγμές απο τότε που είχε γίνει η ομόνοια ταχρίρ, που το ραδιομέγαρο της αγίας παρασκευής ήταν καμμένο, που λεηλατούσαμε τα υπουργεία, που τα αδέρφια μας οι φαντάροι αντί για καλλίμαχο είχαν κάνει ταγκιές στα ερπυστριοφόρα με ροζ μπογιές -σκηνές απο τότε- λίγο πριν πατήσουμε τα τριάντα και μπορούσαμε να μείνουμε ξύπνιοι τρείς μέρες σερί.

Άφησα το αμάξι σε ένα πάρκινγκ στην Σόλωνος, κατηφόρισα την Ομήρου και στην πλατεία είδα να τοποθετούν ένα πελώριο άγαλμα με γυαλιά. πλησίασα να δω καλύτερα ποιος είναι γιατί μου φαίνονταν πολύ γνωστή φυσιογνωμία αλλά το πρόσωπο ήταν κακοφτιαγμένο και δεν μπορούσα να θυμηθώ. Ρώτησα έναν εργάτη ποιόν αναπαριστά το πελώριο άγαλμα και μου απάντησε πως είναι ενός δημοσιογράφου, αλλοδαπός ο εργάτης δεν ήξερε όνομα. Προσπαθησα να τον ξαναρωτήσω αλλά εκείνη την στιγμής ένας πάνοπλος αστυνομικός με τράβηξε απο τον χώρο των εργασιών αφού πρώτα με διέταξε να απομακρυνθώ γιατί εμποδίζω και μου συνέστησε να μη συνδιαλέγομαι με αλλοδαπούς εργάτες. Έτσι, ρωτάω τον αστυνομικό γιατί έβγαλαν το άγαλμα του Κολοκοτρώνη και μου απάντησε λες και ήμουν εξωγήϊνος: "Τον αποκαθηλώνουμε γιατί ήταν ομοφυλόφιλος κύριε". Η απορία μου για το νέο αυτό άγαλμα λύθηκε όταν προχώρησα λίγα μέτρα και παρατήρησα την γυαλιστερή πλάκα πάνω σε μια παλέττα να γράφει:

I. K. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ - ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

2 σχόλια:

σημασια δεν εχει η ντοπα, αλλα η συμμετοχη.